«نه» به تغییر کاربری فرودگاههای کمبازده
به گزارش «دنیای اقتصاد»، محمد امیرانی در نشست خبری اخیر خود به سوالاتی درباره فرودگاههای کمبازده پاسخ داد. وی با بیان اینکه اقتصادی کردن فرودگاههایی که زیر یکمیلیون مسافر در سال دارند، کار سختی است، افزود: اما فرودگاههایی که بیش از این تعداد مسافر داشته باشند، به سادگی قابلیت اقتصادی شدن دارند. این در حالی است که اکنون ۸۰درصد فرودگاههای کشور، زیر یک میلیون مسافر دارند.
وی با بیان اینکه روشهای مختلفی برای کمک به تقویت بازدهی اقتصادی این فرودگاهها در دست بررسی است، گفت: دو فرودگاه قرار است برای واگذاری مدیریت بهرهبرداری به بخش خصوصی انتخاب شوند. البته این واگذاری مشروط به ارائه خدمات در سطحی است که ما آن را مشخص میکنیم و کنترل کیفی در این خصوص صورت خواهد گرفت. به گفته وی، یکی دیگر از راههای افزایش بازدهی فرودگاههای کماستفاده، بهرهمندی از ظرفیت بخشهای صنعتی مستقر در نزدیکی این فرودگاهها است و بررسیهایی نیز در این خصوص در حال انجام است.
«دنیای اقتصاد» پیشتر در گزارشی با عنوان «فرمول پرواز از باند متروک» که ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ منتشر شد، با اشاره به آماری مبنی بر اینکه یکپنجم فرودگاههای مسافری کشور کماستفاده و تا حدودی متروک هستند، از ضرورت اتخاذ راهکارهایی برای اقتصادی شدن فعالیت این زیرساختهای احداث شده طی چند دهه اخیر سخن گفته بود. با این حال آنطور که امیرانی توضیح میدهد، اقتصادی شدن برخی از این فرودگاهها تقریبا غیرممکن است. اما آیا شرکت دولتی متولی این بخش، برنامهای برای تغییر کاربری احتمالی فرودگاههای احداث شده دارد؟
امیرانی در پاسخ به این پرسش «دنیای اقتصاد» و با تایید فشارهای سیاسی احتمالی که در مورد احداث برخی فرودگاهها وجود داشته است، گفت: فارغ از اینکه این فرودگاهها در سالهای گذشته بر چه اساسی مکانیابی و ساخته شده است، نمیتوان انکار کرد که اکنون یک زیرساخت در خدمت توسعه مناطق کمبرخوردارتر به حساب میآید؛ به این ترتیب که استقرار این فرودگاهها زمینه ورود پزشک، استاد دانشگاه و... را از شهرهای بزرگ به شهرهای کوچک فراهم کرده است.
در ایران ۵۶ فرودگاه ملکی ذیل شرکت فرودگاهها و ناوبری ایران وجود دارد که به گفته امیرانی، با توجه به استاندارد دسترسی به این امکانات با طی مسافت ۱۰۰ کیلومتری، ایران در رده جهانی ۲۷ ایستاده است؛ شاخصی که نه خیلی بالا و البته نه خیلی پایین است. اما آنچه موجب زیانده شدن برخی از فرودگاهها شده، عدم تکمیل شبکه حملونقل هوایی و مهمتر از همه، عدم دسترسی کافی به ناوگان کوچک با ظرفیت ۳۰و ۵۰ مسافر به حد کفایت است. مادامی که تعداد این نوع ناوگان ناکافی باشد، ارائه سرویس در فرودگاههای کمبازده با چالش مواجه است.
با این حال توضیحات امیرانی نشان داد برنامهای برای تغییر کاربری احتمالی برخی از این فرودگاهها وجود ندارد؛ چراکه به اعتقاد وی، احداث هر نوع زیرساخت حملونقلی دیگر در این پهنهها مستلزم تحمیل هزینههای مضاعفی است؛ آن هم در شرایطی که همین فرودگاههای کوچک هم کاربردهای حداقلی خود را دارند. او با بیان اینکه ۷۰ درصد پروازهای کشور از سه فرودگاه اصلی انجام میشود، یادآور شد: این نشان میدهد که شبکه پروازی کشور کامل نشده است. در حقیقت معتقدم مشکل از وجود فرودگاه در کشور نیست و به جای اینکه فرودگاهها را تعطیل کنیم، باید شبکه پروازی را کامل کنیم.
