هوشمندسازی حمل‌ونقل در تناقض با سایر اهداف
وی درباره هوشمندسازی حمل‌ونقل گفت: هوشمندسازی در این عرصه شمشیری دو لبه شده است و اگر درست عمل نشود باعث زیان هم خواهد شد. در هوشمندسازی حمل‌ونقل زمانی که بتوانیم تعداد تردد‌های غیرضروری را کاهش داده و همچنین بتوانیم به‌ویژه در بخش جابه‌جایی میزان پیمایش را مدیریت کنیم، به یکی از رسالت‌های دیگر هوشمندسازی رسیده‌ایم.وی افزود: ما در مسیر جاده ابریشم قرار داریم بدون اینکه برنامه‌ای برای بهره‌وری از این پتانسیل داشته باشیم. به جرات می‌گویم با تعدادی از مسوولان در این مورد صحبت کرده‌ام ولی متاسفانه برنامه‌ای در این زمینه ندارند. این جاده می‌تواند مزایای زیادی برای تولید و اشتغال‌زایی کشور داشته باشد و برای مراکز تولید زنجیره تامین با گستردگی جغرافیایی در این جاده می‌توان مدیریتی هوشمند و پژوهش‌های هدفمندی را برنامه‌ریزی کرد. هوشمندسازی در لجستیک باید به‌دنبال این مسیرها باشد.میرزایی در ادامه گفت: هدف حمل‌ونقل هوشمند ارائه خدمات با کیفیت بهتر است و نه صرفا فروش بلیت سفر یا دریافت کمیسیون صدور بارنامه. هوشمندسازی حمل‌ونقل با بازار‌سازی آمیخته است که نتیجه آن اشتغال‌زایی پایدار، مدیریت و کاهش پیمایش، کاهش آلودگی هوا، کاهش ترافیک، کاهش تردد کامیون‌های بدون بار، کاهش سفرهای بی‌مورد، حذف پایانه‌های فیزیکی، نوسازی ناوگان حمل‌ونقل، مدیریت حمل، مدیریت سفر و... است.میرزایی با اشاره به عوامل مورد نیاز برای انجام هوشمندسازی در حمل‌ونقل گفت: اولین عامل درک معنا و مفهوم درست هوشمندسازی بوده تا بر این اساس هدف‌گذاری‌ها انجام شود. در هوشمندسازی بعضا شاهدیم درک درستی از ابزار هوشمندسازی و تکنولوژی نداشته‌ایم.
نرخ کرایه را به مناقصه نگذارید
وی در ادامه گفت: نرخ حمل باید با محاسبه دقیق و معیارهای درست معین شود. در کشور روزانه حدود۵/ ۲ برابر میزان عرضه بار تقاضای حمل ازطرف رانندگان وجود دارد ما باید این پتانسیل را به بهره‌وری و به نفع اقتصاد کشور هدایت کنیم نه اینکه با برگزاری مناقصه رانندگان را برای گذران زندگی به قبول کمترین نرخ حمل مجبور کنیم. در بسیاری از مبادی قانونی، نرخ حمل بار به مناقصه گذاشته می‌شود که عایدی آن به سود دلال بوده و به ناوگان حمل کشور شامل رانندگان و کامیون‌داران آسیب جدی و معیشتی وارد می‌شود که نتیجه آن فرسودگی ناوگان کنونی است.
تلاش برای بهبود کیفیت خدمات بین راهی
میرزایی افزود: از سال ۹۴ فعالیت سامانه «نت بار» را آغاز کرده‌ایم و همچنان سعی داریم نقاط خلأ بازار حمل‌ونقل را شناسایی کنیم. یکی از این موارد امنیت تردد است که در جاده‌های کشور نیاز به در نظر گرفتن نقاط امن بیشتری برای پارک کامیون‌ها یا ترددکنندگان است و مجتمع‌های بین راهی موجود عمدتا برای خودروهای سواری طراحی شده و مکان‌های کافی برای کامیون‌ها تعبیه نشده است. با مطالعه‌ای که به‌صورت‌های مختلف از جمله پیمایش در سطح جاده‌های کشور انجام دادیم، عمده‌ترین عامل این موضوع کمرنگ شدن و زوال کسب‌وکارهای بین راهی است. زیرا دربسیاری از نقاط خدماتی با کیفیت پایین به ترددکنندگان ارائه شده است و اعتماد ترددکنندگان به ارائه‌دهندگان خدمات بین راهی تا حدودی ضعیف شده است. به همین دلیل با ارائه‌کنندگان خدمات بین راهی برای ارائه خدمات بهتر ازجمله درصورت امکان تامین مکان پارک امن برای کامیون‌ها و سایر ترددکنندگان نیز وارد مذاکره شدیم و با آنها قراردادهایی بستیم و اکنون درحال پیاده‌سازی پروژه هستیم.وی افزود: همچنین درحال پیاده‌سازی سازوکارهای مناسبی برای سطح‌بندی، آموزش، نظارت و بالا بردن کیفیت خدمات بین راهی هستیم. حدود یک‌سال است که این کار را آغاز کرده‌ایم و با ۸۰۰ خدمات‌دهنده بین راهی در سراسر کشور قرارداد بستیم و درحال گسترش آن هستیم. در این زمینه سازوکارهای اجرایی در کشورهای منطقه نیز چیدمان کرده‌ایم. براساس مطالعه ما در کل منطقه ظرفیت عقد قرارداد با حدود ۸۵۰۰ ارائه‌دهنده خدمات بین‌راهی وجود دارد که حدود ۲ هزار خدمات‌دهنده آن در ایران و بقیه در کشورهای منطقه است.
