غباری از ستارگان

پیوند همگی این مشاهدات و ارتباط متقابل آنها در بستری که زمان خوانده می‌شود. اتفاق می‌افتد. زمان در هر لحظه و هر جای جهان تصویری متفاوت می‌سازد و به‌عنوان مفهومی انتزاعی طیف‌های مختلف را چون لایه‌هایی بر یکدیگر به حرکت وامی‌دارد، به آنها فرم می‌دهد و در خود حل می‌کند. مناظری که مشاهده می‌کنیم روی خلاصه‌ای از لایه‌های متعدد زمان شکل‌گرفته‌اند که هرکدام در بازه‌هایی وسیع از گذشته تا آینده اطلاعات و داده‌های مختص به خود را حمل می‌کنند و تاثیر آنها بر یکدیگر تصویری کلی از آنچه پیش رویمان است در ذهن ما می‌سازد. کیهان نیز در این مجموعه به‌عنوان بخشی از طیف کلی، معنایی انتزاعی در خود دارد. ما تاکنون ابعاد وسیع آن را از نزدیک لمس نکرده‌ایم. فرم‌های درهم‌تنیده، سکوت و خلأ همگی تصاویری انتزاعی از آن تداعی می‌کنند که از الگوهای رایج خطی با توجه به تجربه دیداری که از طبیعت و جهان پیرامون داشته‌ایم در ذهن تصویر می‌شوند. ما حسی از ارتباط و رابطه‌ای به ظاهر احساسی با کیهان داریم اما این حس اتصال عمیق از کجا می‌آید؟لاورنس کراوس در کتاب «جهانی از عدم» می‌نویسد: هرکدام از اتم‌های موجود در بدن ما روزی درون ستاره‌ای بوده‌اند که منفجر شده است. علاوه بر این اتم‌های موجود در دست چپ و راست ما هرکدام از ستاره متفاوتی آمده‌اند. همگی ما از انفجار ستارگان شکل‌گرفته‌ایم و شاعرانه می‌توان گفت که ما غباری از ستارگان هستیم.  جست‌وجوی این مفاهیم و تجسم آنها به همراه دریافت‌ها و داده‌های دیداری و تجربه‌های شخصی‌ام از حیات، جهان ذهنی مرا می‌سازد. جهانی سیال و در حرکت که به سوی نوعی از انتزاع به همراه انبوهی از اطلاعات روی یکدیگر پیش می‌رود. برهم‌کنش این اطلاعات شبکه وسیعی از ارتباطات را می‌سازد. به شکلی که تمام اجزا در ساختار پازلی جهانی در جای خود کار می‌کنند و همزمان به یکدیگر مرتبط می‌شوند. در این مجموعه من قطعاتی از این پازل را برداشته‌ام، بررسی کرده‌ام و در کنار دیگری قرار داده‌ام و در نهایت خلاصه‌ای از مشاهدات خود و رابطه با جهان پیرامونم را در قالب جهانی کوچک به نمایش گذاشته‌ام.«طیف‌های پیوسته» این تجربه شخصی را روایت می‌کند که در رویارویی با طبیعت و ارتباط با آن شکل‌گرفته است.  این نمایشگاه تا دوشنبه ۱۸ آذر به نشانی خیابان نوفل‌لوشاتو، کوچه لولاگر، پلاک ۵، پروژه‌های آران میزبان علاقه‌مندان است.