پول برای هیچ

اکنون یک سیاست پولی نامتعارف باعث به‌وجود آمدن یک سیاست غیرمعمول شده است. در اروپا، دولت‌های پوپولیستی در اروپای مرکزی و شرقی به‌ویژه در اجرای بازی جدید خوب بودند. آنها می‌توانند جناح‌های مختلف سیاسی را همسو کنند، مزایای فرزندپروری را افزایش دهند، حقوق بازنشستگی را بالا ببرند، سن بازنشستگی را پایین بیاورند، زیرساخت‌هایی بسازند و مالیات را به یکباره کاهش دهند. اگر مخالفان درحال پیگیری پیشنهادهای جدید برای هزینه هستند، دولت می‌تواند این ایده‌ها را به‌عنوان ایده خود اتخاذ کند و از قدرت خود اطمینان حاصل کند. این رویکرد جدید اقتصاد پولی و سیاست مالی به ناچار باعث شکست خواهد شد. در دهه ۱۹۹۰، هنگامی که اروپایی‌ها در نظر داشتند که یورو را پی‌ریزی کنند، واحد پول هم به‌عنوان یک ابزار انضباطی و هم به‌عنوان ابزاری برای مهار سازش‌های ناخوشایند سیاست متعارف مصرف می‌شد. پیوستن به منطقه یورو به معنای ارائه برخی از حاکمیت بر سیاست‌های مالی بود؛ اما عضویت باعث کاهش نرخ بهره می‌شود، بنابراین هزینه‌های بدهی دولت را کاهش داده و منابع را برای استفاده‌های دیگر آزاد می‌کند.

16 (6)