راهی برای جلوگیری از جنگ ارزی؟
وضعیت نامطلوب کنونی در روابط میان چین و آمریکا یک تضعیف ارزی بسیار محدود را نیز غیرقابل پذیرش کرده است، اما راه خروج از این شرایط روبه وخامت خارج از تصور نیست. در واقع، هر دو کشور آمریکا و چین به امید ممانعت از بروز آسیب‌های گسترده‌تر به خود و سایر کشورها هستند؛ بنابراین راهی وجود دارد که مزیت کنار گذاشتن اختلاف ارزی از میز مذاکره (مشاجره) را به هر دو نشان دهد. یوآن چین، در آغاز هفته گذشته در برابر دلار تضعیف شد. در سراسر جهان، واکنش هراس بود. سقوط بازارهای مالی را کلید زد و در نهایت دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا رسما چین را به عنوان آلایشگر تعمدی نرخ ارز معرفی کرد. پس از آن، ترس از وقوع جنگ ارزی جدید مانند آتش در باد گسترش یافت. توصیف اغراق‌آمیز ماجرا شدت هراس همگانی را نشان می‌دهد؛ اما هنوز آتشفشان جنگ ارزی فوران نکرده است، حداقل، هنوز نه. اما خطر واقعی است. اگرچه به‌نظر می‌رسد بازارها تا حدودی بهبود یافته‌اند، اما آمریکا و چین در یک جنگ تجاری خطرناک و بدون چشم‌انداز روشن محبوس هستند. ایالات‌متحده هنوز تصمیم وضع تعرفه ۱۰ درصدی بر واردات ۳۰۰ میلیارد دلاری از چین را دارد. به‌نظر نمی‌رسد غیرمنطقی باشد که چین نیز در اقدام تلافی‌جویانه با مهندسی نرخ ارز، ارزش پول ملی خود را در برابر دلار آمریکا پایین بیاورد. از این گذشته، یک یوآن ارزان مسیر طولانی را برای جبران تاثیر تعرفه‌های ترامپ بر قیمت کالاهای چینی در آمریکا پیش رو خواهد داشت. به این دلیل که کاهش ارزش یوآن نیز خطرات قابل توجهی را برای چین به همراه دارد، رهبران این کشور از این اقدام فقط در شرایط اضطراری استفاده خواهند کرد. بسیاری از بزرگترین بنگاه‌های اقتصادی چین میزان زیادی دلار وام گرفته‌اند و یوآن ضعیف‌تر هزینه خدمات این شرکت‌ها را افزایش می‌دهد و از طرف دیگر قدرت پرداخت بدهی خارجی آنها به شدت افت خواهد کرد. بدتر از آن، چشم‌انداز کاهشی ارزش یوآن است که می‌تواند خروج سرمایه عظیمی از چین به همراه داشته باشد؛ چراکه شرکت‌ها و افراد به‌دنبال محافظت از ارزش دارایی‌های خود هستند. این همان اتفاقی است که چهار سال پیش نیز رخ داد. در آن دوره یوآن تضعیف می‌شد؛ اما با فرار سرمایه و سایر مشکلاتی که پدید آمد، مقامات چینی مجبور شدند هزار میلیارد دلار از ذخایر ارزی خود برای جلوگیری از سقوط پول ملی هزینه کنند.
ارسال نظر