فضا، معماری و سینما
نظرات وی بهعنوان پایه بحث برگزیده شده و جهت رفع نقصان آن از نظرات برنارد شومی در معماری رویداد، کریستوفر الکساندر در زبان فضا و همچنین گاستون باشلار در زمینه بوطیقای فضا استفاده شده است. در مرحله ادراک فضای سینمایی، تلفیق نظریه پیتر گرینوی بهصورت نظریه «فضا به مثابه فرم» با نظریه ویم وندرس بهصورت نظریه «فضا به مثابه نماد» مورد نظر قرار گرفته است. در رابطه با رویکرد فلسفی پژوهش سعی شده است نظرات هایدگر در باب «دازاین» که بیشتر معنای «فرد-هستی» میدهد با نظرات واتسوجی تتسورو در باب «نینگن» به معنای «جمع- هستی» و از طرف دیگر ناخودآگاه فردی فروید با ناخودآگاه جمعی یونگ تلفیق شود. با بهکارگیری مفاهیم، ابزارها و رویکردهای تحلیلی که این نظریه در دسترس قرار میدهد، معماری فیلم و عناصر مرتبط با آن تحلیل شده است. در این کتاب با روش تحلیلی و توصیفی با تکیه بر روش نشانهشناسی لایهای (تحلیل فیلم با دیدگاه محور همنشینی لایههای متن، بافت، بینامتن، رمزگان و رسانهها) و تحلیل سهگانه اروین پانوفسکی (ادراک اولیه، ادبیات موضوع و هرمنوتیک) در تمامی لایههای همنشین و درنهایت تلفیقی از تحقیق کیفی (از نظریه به نمونه موردمطالعه) و کمی (از نمونه مطالعه به نظریه) مفاهیم بازشکافت شدهاند. این کتاب سعی در ارائه یک مدل برای تحلیل فضاهای معماری موجود در فیلمهای معناگرا دارد. فرآیند حاصل از این تحقیق به این نتیجه دستیافته است که عناصر مشخصه فضاهای معماری فیلمهای معناگرا عموما بر اساس اندیشه شکلگرفته و در تجلی معنا و مفاهیم معنوی آن از قبیل سقوط، سردرگمی، عروج، آرمانشهر، مفهوم خانه، بازگشت به ریشهها، عشق، اودیسه، کشف، ایمان، وجدان و... نقش بسزایی دارد. دیدگاه شولتز هر مرحله در تطبیق با شش فضای: جغرافیا، فضای شهری، شهر، معماری، معماری داخلی و شیء مورد بررسی قرار گرفته و در هر مرحله با نقد سه حالت مورفولوژی، توپولوژی و تیپولوژی، نشانهها از طریق نشانهشناسی لایهای به شرحی که در جداول مربوطه ارائه شده است مورد تحلیل قرار گرفتهاند. در این کتاب به دو فیلم «پری» اثر داریوش مهرجویی و «خانه دوست کجاست؟» ساخته عباس کیارستمی بهعنوان نمونههای موردی، بهصورت موشکافانهای پرداخته شده است.
ارسال نظر