حافظه جهان معاصر

مریم کوهستانی اپیزود اول چیدمان «ری‌سایکل بین» سال گذشته در گالری محسن برگزار شد و در آن همه لوازم زندگی را به گالری برده و هر شیء را به قیمت ۱۰ هزار تومان به فروش گذاشتم. مبل، فرش، ظروف و... در زندگی من هر کدام دارای یک داستان بود و کنار هر شیء برچسبی قرار دادم که روی آن نوشته شده بود این وسیله از چه سالی و چگونه وارد زندگی من شده و چه خاطره‌ای از آن دارم. مخاطب با خرید هر وسیله، یک کارت دریافت می‌کرد که در واقع شناسنامه آن شیء بود و به این ترتیب اشیا از وسیله کاربردی تبدیل به اثر هنری می‌شدند. آن نمایشگاه مانند یک عمل انتحاری به نظر می‌آمد چون وقتی از گالری به خانه بازگشتم هیچ چیز در خانه وجود نداشت. ولی من زنده ماندم و احساس نکردم چیزی را از دست داده‌ام. از نظر من این کار به معنای از دست دادن نیست بلکه رها شدن است. واژه «ری‌سایکل بین» در زبان ما به سطل زباله معنا شده است اما در زبان انگلیسی به معنای فضایی برای بازیابی حافظه است که کمک می‌کند آن فضا برای کار مجدد آماده شود. در روند آثار هنری من توجه به حافظه وجود دارد و در این نمایشگاه نیز به حافظه انسان توجه داشتم.

بخشی از نمایشگاه سال گذشته به یادگاری‌هایی اختصاص داشت که در طول زندگی جمع‌آوری کرده بودم و خاطراتی از آنها داشتم. اما آن اشیا برای فروش نبودند و فقط تاریخچه زندگی من را برای مخاطب نمایش می‌دادند. حالا در دومین نمایشگاه ری‌سایکل‌بین پرونده اشیای یادگاری را باز می‌کنم اما به جای فروش آنها در فراخوانی اعلام کردم که مخاطبان می‌توانند در این نمایش با من شریک شوند و یک شیء یادگاری همراه خود بیاورند تا با یکی از اشیا من جابه‌جا کنند. به این شرط که اشیایی که  می‌آورند برایشان ارزش معنوی داشته باشد و همه اطلاعات و خاطرات خود را درباره آن بنویسند. اطلاعات شخصی صاحب اشیا در حد ایمیل و فیس‌بوک آنها در کتابچه نمایشگاه ثبت شده و یک کد به او داده می‌شود. به این ترتیب او می‌تواند شیء خود را رصد کند و ببیند که در کدام نقطه از دنیا است و در صورت تمایل با صاحب جدید آن ارتباط برقرار کند.

قرار است این اشیا و اطلاعات مربوط به آنها ماه آینده در فرانسه به نمایش درآیند و پس از آن به آلمان و فنلاند سفر کنند.

در صورتی که حامی مالی وجود داشته باشد این نمایشگاه می‌تواند در کشورهای مختلف تکرار شود و به این ترتیب مردم دنیا یادگاری‌های خود را با هم عوض کنند. اگر این رویداد در سال‌های آینده ادامه پیدا کند ما یک مجموعه از حافظه جهان معاصر خواهیم داشت که نشان می‌دهد مردم دنیا در دوره‌ای سرشار از تنش و آشوب، چه اندیشه‌ای داشتند. یادداشت‌هایی که شما درباره اشیای کوچک خود می‌نویسید از حرف‌هایتان درباره مسائل سیاسی و اجتماعی عمیق‌تر است و بهتر احساسات و افکار شما را نشان می‌دهد. در مجموعه اخیر به طور ویژه با تجربه زیسته و خاطره سر و کار داریم و از مخاطبان هم خواستم که تجربه زیسته خود را به این نمایشگاه بیاورند. این نمایشگاه امروز پنج‌شنبه و فردا جمعه  از ساعت ۱۶ تا ۲۰در گالری ویستا برپاست و جلسه نقد و بررسی آن ساعت ۱۹ در گالری ویستا برگزار می‌شود.