توصیف جامعه چین

مهدی غبرایی تا آنجا که می‌دانم رمان دیگری از یو هوآ به فارسی ترجمه نشده است و این کتاب هم پیشنهاد ناشر بود. آقای جعفریه در سفری که به چین داشت این کتاب را در نمایشگاه انتخاب کرده بود و به من پیشنهاد داد؛ با توجه به کتابی که از مو یان نویسنده شهیر چینی در دست ترجمه و انتشار داشتم یک هفته‌ای کتاب را خواندم و پیشنهاد ترجمه آن را پذیرفتم. یو هوآ از مو یان نوبلیست (برنده نوبل سال ۲۰۱۲) چند سالی جوان‌تر است. قبل از آن هم نویسنده چینی دیگری با تابعیت فرانسه به نام گائو شینگجیان، در سال ۲۰۰۰ برنده این جایزه بوده است.

اما به دلیل تابعیت فرانسوی شینگجیان برخی او را چینی محسوب نمی‌کنند. از این نویسنده رمانی به نام «کوهسار جان» به فارسی ترجمه شده است. بعد از بروز اصلاحات در چین و واقعه میدان تیان‌آن‌من‌ و کشتار وسیع آن، اصلاحات شدید سیاسی- فرهنگی صورت گرفت که نتیجه آن رشد نویسندگان این کشور بود. یو هوآ یکی از آن‌هاست. یو هوآ متولد ۱۹۶۰ است و هنگام انقلاب فرهنگی هفت یا هشت ساله بود. او در دوران کودکی و نوجوانی شاهد تنش وتلاطم‌های سیاسی کشور خود، مرگ مائو و جانشینانش بود. رمان حدود ۴۰ سال تاریخ کشور چین را در خلال روایت زندگی شخصیت‌های اصلی می‌گوید که از قول یک نفر که جست‌وجوگر فولکلور است روایت می‌شود. این جست‌وجوگر، داستان پیرمردی را گاه با توصیف خود و گاه از زبان خود پیرمرد حکایت می‌کند. آدمی که در ابتدا متمول است اما بر اثر عیاشی، زمین خود را از دست می‌دهد و کارگر می‌شود. در پی این اتفاقات شرایط سختی بر او به لحاظ معیشتی حاکم می‌شود. به این ترتیب شاهد اتفاقات کشور شده و تمام تلاشش این است که به زندگی در آن شرایط سخت ادامه بدهد. نام رمان «زیستن» هم به این دلیل برای این اثر انتخاب شده است. یو هوآ در ۲۳ سالگی داستان‌های کوتاه خود را منتشر کرد اما به آثار پیش از خود چندان اعتنایی نداشت. نه اینکه از آنها درس نگرفته باشد اما او به سبک پست‌مدرن می‌نوشت. او این سبک را بعدها در نوشتن رمان‌های خود تغییر داد. یو هوآ پنج رمان نوشته است و در آنها به رویه واقع‌گرایی که من بیشتر اصرار دارم آن را واقع‌نمایی بنامم، روی آورد. چون به نظرم این سبک، دخل و تصرفی در واقعیت به نفع حقیقتی بزرگ‌تر است با هدف بهبودی و بهروزی انسان‌ها. یو هوآ از رمان «زیستن» به نوشتن این گونه آثار روی آورد.