«چیلی»در میرزای شیرازی

  رونیکا

میرزای شیرازی

رونیکا یک فست فودیه که فکر می‌کنم از روز افتتاحش به علت موقعیت مکانی‌اش شلوغ بوده. جای پارک سخت (نیم ساعت منتظر بودیم تا بتونیم تو پارکینگ آزادی پارک کنیم)، فضای بزرگ و تمیز و مرتب با منویی معقول چکیده این فست فود می‌تونه باشه.

حوالی ٢ بعد از ظهر برای نهار رفتیم که نسبتا خلوت بود، منو روی میز بود اما ما از سایت ریحون سفارش‌مون رو ثبت کردیم و منتظر موندیم تا بهش رسیدگی بشه. تو سایت نوشیدنی‌ها درج نشده بود و بنابراین اون‌رو حضوری سفارش دادیم. غذاها به ترتیب و سرعت مناسب می‌اومد.

پیش غذا «بیف آن فرایز» همون‌طور که تو منو نوشته شده بود ترکیبی از سیب‌زمینی سرخ شده و مقدار کمی گوشت (محض جایزه یا تزئین) بود.

طعم‌اش خوب و معقول بود و البته که گوشت چیلی نبود! و این دقیقا یکی از مشکلات منوهای ماست که شما وقتی کلمه چیلی رو می‌بینی به هیچ عنوان تصویر ثابتی از چیلی تو ذهنت نقش نمی‌بنده و باید منتظر باشی تا ببینی بالاخره تعریف هر رستوران از چیلی چیه! انگار که چیلی کلمه برداشت آزاده. این رو از این جهت می‌گم که من وقتی خوردم متوجه نشدم چیلیه و فقط باید منو رو می‌خوندم تا این حس بهم دست می‌داد، حالا بالاخره هرچی که بود خوشمزه بود؛ به‌رغم اینکه وسط غذا یک مورچه بالدار بود که احتمالا دمای بالای سیب‌زمینی رو تحمل نکرده و اول خفه شده بود و بعد کباب! مورچه و سیب زمینی رو کناری گذاشتم و به بقیه غذا پرداختم؛ سالاد مخصوص رونیکا واقعا مخصوص خودش بود.

یک ترکیب خوشمزه از پیازچه، کرفس، فیله مرغ، ذرت، سس مخصوص (با ته‌مزه خردل) و... بود. اگر مقداری سالاد بازی کرده باشید می‌دونید که ساقه کرفس تازه و پیازچه معجزه می‌کنه. پیتزا اسپشیال رونیکا برای اسپشیال شدن همه گوشت‌ها رو تو هم ترکیب کرده بود؛ بوقلمون، مرغ و گوشت رست شده. به همین‌ها قناعت نکرده انواع پنیر صورتی و سبز و اینها هم توش داشت به‌علاوه اینکه هرچی تو همه پیتزاها هست تو این هم بود، مثل قارچ و فلفل دلمه رنگی و... همه این‌ها رو گفتم که فقط توضیح داده باشم و اگرنه این ترکیب خوب بود. ولی حضور بعضی چیزها لطف خاصی به پیتزا نداده بود مثل پنیر صورتی.  پنینی گوشت آن‌قدر عکسش گویا بود توی سایت که لحظه‌ای تردید نکردم تو سفارش‌اش و چه خوب که سفارش دادم چون بسیار خوشمزه بود.