«آنگکور وات»؛  آنچه باید در کامبوج دید

آنگکور وات بزرگ‌ترین بنای مذهبی در جهان است و به دستور شاه سوریاوارمان در زمان پادشاهی خمر در کامبوج ساخته شد تا هم پرستشگاه اصلی و هم پایتخت این کشور باشد. معماری این بنا که مرتبط با قرن دوازدهم است، هنوز و بعد از گذشت سال‌ها تأثیرگذار و شگفت‌‌انگیز است. این مجموعه‌ که از معابد زیادی تشکیل شده، در ابتدا به خدای هندوها یعنی ویشنو اختصاص داشته ولی بعدها و با ورود بودائیسم و حمله دشمن سنتی کامبوج به این کشور این معابد به بودا تقدیم شده‌اند و تا امروز هم محل پرستش و عبادت بودا محسوب می‌شوند.

نام این معبد از دو کلمه «انگکور» به معنای «شهر» یا «پایتخت» و «وات» به معنای «معبد» ساخته شده است و به همین خاطر به «شهر معابد» هم شهرت دارد. البته نام اصلی این مجموعه «ورا ویسنولوکا» است که به معنای اقامتگاه مقدس ویشنو است.  معماری این معابد و این مجموعه، نماد خوبی از معماری خمری است. ساختمان اصلی و باقی ساختمان‌ها شبیه به یک کوه ساخته شده‌اند. بر اساس آن‌چه در تاریخ ذکر شده است، در آن زمان شکل اصلی تمام معابد این‌طور بوده‌اند. دیوارهای این معبدها پوشیده از نقاشی‌ها و سنگ‌نگاره‌هایی هستند که بیشتر آنها افسانه‌ها و داستان‌های هندوها را به تصویر می‌کشند. داستان‌های رامایانا و مهابهاراتا اصلی‌ترین بخش این نقاشی‌ها را تشکیل می‌دهند.

در زمینه گردشگری می‌توان گفت آنگکور وات مهم‌ترین و اصلی‌ترین مرکز گردشگری در تمام کامبوج است و آماری که از سال‌های گذشته وجود دارد نشان می‌دهد سالانه حدود ۲ میلیون نفر از این مرکز گردشگری بازدید می‌کنند. مدیریت و حفاظت از این مرکز بر عهده یک گروه خصوصی است که از سال ۱۹۹۰ این بنا را از دولت اجاره کرده‌اند و مشاهدات امروز نشان می‌دهد که به خوبی از آن محافظت کرده‌اند؛ چرا که با وجود وسعت زیادی که مدیریت آن را مشکل می‌سازد، آسیب‌های کمی به دیوارها و سنگ‌نگاره‌های آن از طرف گردشگران و بازدیدکنندگان وارد شده است؛ هرچند آنگکور وات هم مثل هر معبد قدیمیِ دیگری در کامبوج بر اثر رشد گیاهان و قارچ‌‌ها، حرکت زمین، جنگ و دزدی دچار آسیب‌های زیادی شده است. حدود ۲۸ درصد از فروش بلیت این مجموعه برای بازسازی معابد صرف می‌شود. البته بخش اصلی هزینه‌های بازسازی این مرکز را کشورها و دولت‌های خارجی به عهده می‌گیرند و با فرستادن تیم‌های بازسازی و حمایت از آنها در ساخت مجدد و سالم نگه داشتن این معابد می‌کوشند. یکی از نکات منفی حضور این مرکز به‌عنوان اصلی‌ترین مرکز گردشگری کامبوج آسیب‌هایی است که به بهانه بازسازی آن به محیط زیست و شهرهای دیگر وارد می‌شود.