رستگاری در نیمه شب

  کافه اوین

هتل اوین

 علت اینکه این کافه رو انتخاب کرده بودیم این بود که تا چهار صبح بازه، ما چون تازه ده می خواستیم بریم بیرون، و می دونید خیلیا تا ده و نیم یازده می بندن.

بالکن شیشه ای داشت که بیرون رو می دیدیم البته هرچند بیرون خیلی قشنگی خاصی نداشت! هوا سرد بود و اونا به ما پتو مسافرتی داده بودن، اکثر چیزایی که سرو شد سرد بود، همه چیزایی که سرو کردن هم یا خیلی معمولی بود یا خوب نبود! اما خب انحصار باعث می‌شه که اصلاً براشون کیفیت مهم نباشه، برخورد مهم نباشه و فقط سرویس می‌دن و می دونن مشتری ها قطعی هستن.  اما از این نظر که می‌شه تا دیر وقت نشست خوب بود، بالاخره گاهی لازمه و من می دونم که بازم می‌رم چون تو این زمینه انتخاب زیادی ندارم، با چایی یه سری بیسکویت آورده بودن که اونا هم تعریفی نداشتن، تو قسمت بالکن سیگار کشیدن آزاد بود و جالب بود که بالکن شیشه ای جای درش همه‌ش عوض می‌شد، گاهی کسی که از در می رفت بیرون برگشتنی محکم می خورد به شیشه، و ناخودآگاه همه ما یه گوشه چشممون به در و اتفاقاتش بود!

قیمت ها بالاست اینجا و حق سرویس هم بس غیر منطقی