پاستا ممنوع!

کافه هنر

بلوار کشاورز- خیابان ۱۶آذر

روز تعطیلی تصمیم گرفتیم سری به این کوچه پر کافه بزنیم، کافه هنر کافه بزرگ و دلبازی بود، به نسبت خالی بودن اون تایم تو تهران کافه پر بود. خواستیم سفارش بدیم چندتا چیزی که نداشتن، از مهماندار پرسیدم: پاستاتون خوبه؟! قیافه‌اش رو کج و معوج کرد و گفت: نه خیلی خوب نیست! هی چندبار پرسیدیم از این جوابا داد. خیلی زشت و نادرست می‌دونم این‌طور رفتارها رو، آیا می‌خواست بگه من با شما صمیمی هستم؟ آیا می‌خواست بگه من صادق هستم؟! آیا می‌خواسته بگه من با نمک و جذابم؟! متاسفم که یک مهماندار سطح رفتار خودش رو تشخیص نده و بلد نباشه. خلاصه ما سفارش دادیم پاستا اومد، بنده خدا راست گفته بود، افتضاح‌ترین پاستای عمرمون رو اونجا خوردیم. انقدر تو آب جوشونده بودن که از حال و طعم رفته بود.

تست‌ها هم خیلی خشک و بی‌مزه بود نخورده گذاشتیم. سالاد مخصوص هم ایرادش این بود کلی توش سس مایونز ریخته بودن، تا اونجایی که دیدیم سس سالاد مخصوص باید مخصوص باشه و مایونز سس آماده است، نکته بعدی اینکه دیگه خیلی رستوران‌ها و کافه‌ها تو سالادشون سس نمی‌زنن، یا از سس‌های لایت مرکب از سرکه و روغن استفاده می‌کنن. یا سس رو کنار سالاد سرو می‌کنن که مصرفش اختیاری باشه. سالاد برای من بود و من هم اصلا از سس خوشم نمی‌یاد، اون هم اون‌قدر زیاد، به خاطر همین نخوردم.  اما لاته خوب بود، خود اهل کافه، کافه رو به قهوه‌هاش می‌شناسن و خب لاته خوب و موفق بود، اما بارها گفتم که تو ایران ما کافه نشینی‌هامون احتیاج به چیزای مختصر خوردنی داره و اصلا نمی‌پذیرم که بهانه بیارن تخصص ما نیست و غذای بدمزه تحویل بدن.