انتقال بیماری به نسل‌های آینده؛ آلودگی هوا با مردم چه می‌کند؟

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ آلودگی هوا در دهه‌های اخیر، نه‌تنها در مناطق شهری یا صنعتی، بلکه در همه جا به عامل اصلی خطر زیست‌محیطی برای سلامت انسان تبدیل شده است.

سوزاندن جنگل، سوزاندن زباله، تعلیق ساخت‌وساز یا گردوغبار معدن حتی می‌تواند بر سلامت افرادی که دور از شهرها زندگی می‌کنند تاثیر بگذارد.

علاوه بر اثرات منفی بر سیستم قلبی-عروقی و تنفسی، مطالعات اخیر نشان می‌دهد که بیماری‌های عصبی، کلیوی و خودایمنی در اثر قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا ایجاد می‌شوند. 

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که خطرات سلامتی همچنین ممکن است از نسلی به نسل دیگر منتقل شود.

آلاینده‌ها نه‌تنها سلامت عمومی، بلکه آب‌وهوا و اکوسیستم‌های زمین را در سطح جهان نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند.

آلودگی هوا به معنای وجود نامطلوب ناخالصی‌ها یا افزایش غیرعادی نسبت برخی از اجزای جو است و می‌توان آن را در دو بخش طبقه‌بندی کرد: مرئی و نامرئی. 

آلاینده‌های مرئی همان‌طور که از نامشان پیداست، قابل مشاهده هستند. به عنوان مثال، مه‌دودی را که می‌توانید در سطح شهر ببینید، در نظر بگیرید؛ این یک آلاینده معمولی قابل مشاهده در هواست.

آلاینده‌های نامرئی کمتر به چشم می‌آیند، اما این به هیچ وجه به معنای کم‌ضرر بودن آنها نیست. در واقع، آلاینده‌های نامرئی هوا می‌توانند کشنده‌تر از آلاینده‌های قابل مشاهده باشند.

 نمونه‌هایی از این نوع، دی‌اکسید گوگرد، منوکسید کربن و اکسیدهای نیتروژن هستند.

یکی از مهم‌ترین اثرات آتی آلودگی هوا افزایش بیماری‌ها و در نتیجه افزایش میزان مرگ‌ومیر خواهد بود.

سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند که سالانه هفت میلیون نفر به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند و در صورت بدتر شدن کیفیت هوا، این تعداد در آینده افزایش خواهد یافت.

آلودگی هوا مانع بهره‌وری نیروی کار و فعالیت‌های اقتصادی می‌شود: سالانه ۲.۱ میلیارد روز کاری در جهان از دست می‌رود که این رقم تا سال ۲۰۶۰ می‌تواند به ۸.۳ میلیارد روز برسد.

بانک جهانی تخمین می‌زند که خسارت بهداشتی ناشی از آلودگی هوا ۱.۸ تریلیون دلار در سال هزینه دارد که معادل ۱.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی است.

در پیش گرفتن روش‌های انرژی پایدار می‌تواند کیفیت هوا را بهبود ببخشد و در عین حال انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد و با تغییرات اقلیمی مبارزه کند.

آلودگی هوا همچنین یکی از عوامل اصلی گرمایش جهانی و تغییرات آب‌وهوایی است. در واقع، فراوانی دی‌اکسید کربن در هوا یکی از عوامل ایجاد اثر گلخانه‌ای است.

بر اساس پژوهش‌های دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی لندن (LSE) کودکانی که در رحم مادر در معرض سطوح بالاتری از آلودگی هوا قرار دارند، در معرض آسیب‌های طولانی‌مدت به سلامت و رفاه خود هستند.

 

منبع: تجارت فردا، شماره ۵۷۳