گزارشگری مالی در پلتفرم‌های کراد فاندینگ

شاهین کرزبر/کارشناس بازار سرمایه تامین مالی جمعی یا کرادفاندینگ یکی از ابزارهای تامین مالی بنگاه‌های اقتصادی از طریق پلتفرم‌های مبتنی بر بستر تکنولوژی و فناوری‌های دیجیتال است. این ساختار که شباهت‌های فراوانی با روش P۲P Lending دارد، بستری را فراهم می‌کند که اشخاص می‌توانند با سرمایه‌های خرد خود از طریق پلتفرم‌های موجود طرح‌های سرمایه‎‌گذاری را تامین مالی کنند. در این روش سرمایه‌گذاران پول را به حسابی که به ‌نام پلتفرم است واریز می‌کنند و وجوه مذکور تا زمان تکمیل در این حساب باقی می‌ماند و زمانی که طرح بسته شود، به حساب متقاضی واریز می‌شود که این بخش از فرآیند، هدف نوشتار حاضر است.

در حالت عادی بررسی‌های میدانی حاکی از آن است که شرکت‌های مالک پلتفرم، گردش این ارقام را در دفاتر خود ثبت می‌‌کنند در حالی که مالکیت پول مذکور و منافع اقتصادی آن متعلق به پلتفرم‌ها نیست و پلتفرم نمی‌تواند دخل و تصرفی در وجوه نقد مربوطه داشته باشد (نبود شرط کنترل)، در نتیجه به نظر می‌رسد که در راستای رعایت استاندارهای حسابداری، مالکین پلتفرم‌ها باید این ارقام را به صورت آماری و در سر فصل‌ حساب‌های انتظامی ثبت و ضبط نموده و مانده‌های مربوطه را در تاریخ گزارشگری مالی در صورت‌های مالی اساسی اندازه‎گیری و محاسبه نکرده و صرفاً در یادداشت‌های همراه افشا شوند. چراکه این وجوه به صورت امانی و مشابه اقلام زیرخطی بانک‌ها نزد پلتفرم‌ها نگهداری می‌شود. در این راستا پیشنهاد می‌شود شرکت فرابورس ایران یا سازمان بورس و اوراق بهادار جهت یکسان‌سازی رویه‌ها و حل ابهام، این موضوع را از کمیته فنی سازمان حسابرسی به صورت رسمی استعلام نمایند.