حدیث موسوی: در خلال چند ماه اخیر تلاش‌های زیادی از سوی اعضای انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با همکاری وزارت صنعت برای وضع تعرفه روی واردات فولاد صوت گرفت که ماحصل این تلاش‌ها منجر به افزایش تعرفه واردات از ۴ درصد قبلی به ارقامی بین ۱۰ تا ۲۰ درصد شد.

در واقع رکود بازار داخل، شرایط سخت تولید، احتمال تعطیلی و ورشکستگی بسیاری از واحدهای تولیدی، کاهش معنادار قیمت‌های فولاد در سطح بازارهای جهانی و در نتیجه خطرات دامپینگ این محصول از سوی کشورهایی نظیر چین، روسیه، اوکراین‌و... به ایران موجب شد تا پس از چندین ماه تلاش و رایزنی میان فولاد‌سازان با وزارت صنعت سرانجام این وزارتخانه با افزایش میزان تعرفه موافقت کند. این میزان افزایش در تعرفه البته در حالی است که کماکان فولادسازان، میزان آن را برای جلوگیری از خطرات واردات گسترده فولاد به کشور کافی و بازدارنده قلمداد نمی‌کنند و معتقدند، به‌صورت پلکانی و بسته به نوع محصول باید تعرفه واردات افزایش پیدا کند؛ به خصوص آنکه افت شدید ارزش پول ملی اوکراین، روسیه و ترکیه و تقویت دلار در مقابل یورو شرایط را برای ارزان‌فروشی این کشورها فراهم کرده است. کما اینکه به گفته رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد به دنبال اعمال تعرفه 186 درصدی ایالات متحده آمریکا روی محصولات کلاف گرم روسیه و کاهش شدید نرخ برابری روبل روسیه در مقابل دلار، صادرکنندگان این کشور توجه خود را به بازار کشورهای فاقد تعرفه‌های حمایتی از جمله ایران که از بُعد مزیت جغرافیایی بسیار حائز اهمیت است، معطوف کرده‌اند. به هر ترتیب با وجود تلاش‌های صورت گرفته برای ممانعت از واردات فولاد اما به تازگی اخباری مبنی بر توافق تهران و مسکو برای خرید 500 هزار بشکه‌ای نفت روسیه از ایران در مقابل واردات گندم، فولاد و تجهیزات نفتی از سوی بلومبرگ منتشر شده که به نظر می‌رسد در صورت تحقق (واردات فولاد ایران از روسیه) شرایط ویژه و بعضا خطرسازی در برابر صنعت فولاد کشور قرار خواهد گرفت.

سایت خبری بلومبرگ از قول وزیر نفت کشورمان اعلام کرده که بر‌اساس توافق بزرگ نفتی تهران- مسکو، به زودی روزانه ۵۰۰ هزار بشکه طلای سیاه ایران به روسیه ارسال می‌شود تا پس از فروش این نفت توسط روس‌ها، در ازای پول نفت ایران کالاها و محصولات مختلف غیر‌نفتی همچون گندم، فولاد و تجهیزات نفتی وارد کشور شود. با توجه به اینکه هم اکنون در بازار داخل با مازاد عرضه محصولات فولادی روبه‌رو هستیم و حتی در واحدهای بزرگ و قدرتمندتری همچون فولاد مبارکه موجودی انبارها به میزان بالایی گزارش می‌شود، بنابراین باید نسبت به اثرات ناخوشایند توافق اخیر در صورتی که منجر به واردات فولاد از روسیه شود، هشدار داد.

این رخداد بعضا تلاش‌ها و اقدامات صورت گرفته برای حمایت از صنعت فولاد کشور را که بیش از دو سالی است درگیر رکود و مازاد عرضه است، کمرنگ کرده و منجر به تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی کم توان خواهد شد. کما اینکه بازار داخل همواره در معرض خطر واردات فولاد از چین نیز بوده است و تولیدکنندگان فولاد این کشور با استفاده از حمایت‌های دولتی، دریافت یارانه‌های تولید و مشوق‌های صادراتی و با توجه به کاهش نرخ رشد اقتصادی از ۱۲ به ۷ درصد، مازاد تولید را به میزان ۹۰ میلیون تن در سال ۲۰۱۴ با قیمت نازل به کشورهای دیگر صادر کرده‌اند و در سال ۲۰۱۵ با شدت بیشتری این روند را ادامه خواهند داد.