نشانههایی از بیداری بازار فولاد در سال ۲۰۱۰
در واقع به نظر میرسد فولادسازان بزرگ جهان خود را برای در دست گرفتن ابتکار در اولین ماه سال جدید میلادی آماده میکنند و شاید دیگر به سختی امکان چانهزنی با آنان وجود داشته باشد.
رشد شاخص جهانی فولاد
معمولا آخرین ماه میلادی با کاهش شاخص فولاد همراه است، اما در دسامبر ۲۰۰۹ این اتفاق نیفتاد. شاخص جهانی اسبیبی نشان میدهد که بهای فولاد که در ماههای اول پاییز و همزمان با سرد شدن هوا در حال کاهش بوده، به یکباره متوقف شد. این شاخص بر اساس قیمت فولاد در مناطق مختلف جهان و محصولات مختلف تخت، طویل و میانی محاسبه میشود.
شاخص ورق
بر خلاف انتظار خریداران ، بهای ورق گرم فولادی در آخرین روزهای سال گذشته نه تنها کاهش نیافت، بلکه با افزایش کم و بیش قابلتوجه همراه بود و در دسامبر ۲۰۰۹ به طور میانگین از مرز ۵۶۰ دلار در هر تن عبور کرد.
در هفتههای آخر سال 2009، تولیدکنندگان محصولات تخت در ارائه پیشنهاد صادراتی خود این روند را مد نظر قرار دادند. به نظر میرسد بین بهای ورق در سال 2009 و سال 2010 تفاوت وجود خواهد داشت.
بازارهای آسیایی
دو غول صنعت فولاد یعنی چین و هند سال 2009 را با افزایش قیمت به پایان بردند. تنها در طی یک هفته بهای شمش در منطقه تانگشان از 471 دلار به 498 دلار (تحویل کارخانه) افزایش یافت. این افزایش قیمت به مناطق دیگر چین نیز کم و بیش سرایت نمود. افزایش بهای شمش میتواند به دلیل فشار هند به صادرکنندگان سنگآهن به چین باشد یا افزایش بهای انرژی.
این اتفاق در هند هم روی داد.
تاتا استیل، غول فولاد هند بهای فروش میلگرد خود را از تاریخ 28 دسامبر 43 دلار در هر تن افزایش داد. شرکتهای دیگر در حال بررسی عکسالعمل بازار هستند. JSW نیز احتمالا بین 5 تا 6 درصد بر بهای فروش میلگرد خود خواهد افزود. فولادسازان هندی معتقدند افزایش بهای انرژی عامل مهم افزایش قیمت فولاد است و تا جایی که بازار اجازه دهد، قیمتهای خود را افزایش خواهند داد. در همسایه جنوبی ما، امارات متحده عربی بهای هر تن میلگرد آجدار طی دو هفته از 1800 درهم به حدود 1900 درهم افزایش یافت. تقاضا هنوز افزایش قابل توجهی نداشته است، اما این امیدواری وجود دارد که صنعت عظیم ساختمانی این کشور بهتدریج از خواب بیدار شود. بعضی از بازرگانان معتقدند بهای میلگرد در اولین هفتههای 2010 به حدود 2000 درهم (در حدود 544 دلار) افزایش خواهد یافت . امارات البته دیگر بازار جذابی برای صادرکنندگان نیست؛ چراکه بخش عمده میلگرد مورد استفاده در این کشور از فولاد قطر تامین میشود و یک تولیدکننده داخلی نیز در اوایل سال 2010 محصولات خود را وارد بازار خواهد کرد.
مواد اولیه:
دولت هند علاقهای به صادرات رو به افزایش سنگآهن از این کشور ندارد. مقصد اصلی سنگآهن هند چین است. طی آخرین روزهای سال 2009 دولت مرکزی هند 5 درصد مالیات صادراتی بر روی سنگآهن ریز دانه وضع کرد و مالیات صادراتی سنگآهن درشت دانه را نیز از 5 به ده درصد افزایش داد. بر اساس استراتژی مدون توسعه فولاد در هند دامنه صادرات سنگ همزمان با توسعه تولید فولاد در هند در آینده باز هم محدود تر خواهد شد. به همین چینیها برای بهدست آوردن منابع حیاتی مورد نیاز خود مستقیما به سرمایهگذاری در غرب استرالیا رو آوردهاند.
مرکز تحقیقات بازار فولاد (SMR)
ارسال نظر