در واقع این موضوع می‌‌‌تواند وضعیت مالی شرکت‌ها را دستخوش تغییرات مهمی کند. تحلیل پیش‌رو از محمدرضا نوروزی، تحلیلگر بازار سرمایه، در خصوص وضعیت بنیادی سیمان با همین رویکرد به بررسی بنیادی صنعت سیمان پرداخته که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.مهم‌ترین اتفاقی که در سال ۱۴۰۰ برای صنعت سیمان رخ داد، عرضه این محصول در بورس‌کالا بود. در سال‌های قبل، وضعیت مالی شرکت‌های تولیدکننده سیمان به دلیل قیمت‌گذاری دستوری این محصول تعریف چندانی نداشت و هزینه‌‌‌های بالای شرکت‌ها و متناسب نبودن نرخ‌های فروش با این هزینه‌‌‌ها، سبب شده بود که سود عملیاتی آنها بسیار اندک باشد.همزمان با عرضه سیمان در بورس‌کالا و حذف رانت موجود در این صنعت که از قیمت‌گذاری دستوری ناشی می‌‌‌شد، اغلب شرکت‌ها محصول خود را از طریق مکانیزم بورس‌کالا به فروش رساندند و این امر موجب تعادل بین درآمدها و هزینه‌‌‌ها در شرکت‌های سیمانی شد. میزان کل فروش شرکت‌های سیمانی در سال ۹۹ حدود ۱۱‌هزار میلیارد تومان بود. این رقم در ۹ماه سال ۱۴۰۰ به ۱۳‌هزار میلیارد تومان رسید که از کل سال قبل حدود ۲۰‌درصد بیشتر است؛ نسبت به مدت مشابه نیز ۷۰‌درصد رشد داشته است. همچنین طی دوره ۹ماهه سال ۹۹ کل سود خالص این شرکت‌ها حدود ۵‌هزار میلیارد تومان بود که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ۷۱‌درصد رشد داشت. البته ذکر این نکته ضروری است که نباید همه شرکت‌های تولیدکننده سیمان را به لحاظ عملیاتی و مالی در یک‌سطح دانست.همزمان با شروع به کار دولت سیزدهم، برنامه ساخت ۴میلیون واحد مسکن در قالب طرح اقدام ملی مسکن ارائه شد. با توجه به این موضوع احتمالا در سال ۱۴۰۱ همزمان با شروع ساخت واحدهای مسکونی و رونق نسبی در بخش ساخت‌وساز، افزایش تقاضا برای سیمان را شاهد خواهیم بود. این موضوع می‌‌‌تواند وضعیت مالی شرکت‌ها را دستخوش تغییرات مهمی کند. از یک طرف امکان رشد قیمت سیمان در نتیجه رشد تقاضا و از طرف دیگر فعال‌شدن ظرفیت خالی واحدهای تولیدی می‌‌‌تواند این صنعت را با رشد حقیقی همراه سازد.با وجود اینکه بخش بسیار کمی از سیمان تولیدشده صادر می‌شود، قیمت‌های صادراتی کمتر از میانگین‌‌‌های جهانی این محصول است. نرخ‌های داخلی نیز با نرخ‌های جهانی تفاوت دارند. این موضوع سبب خواهد شد که شرکت‌ها در زمینه نرخ‌های فروش، نگرانی چندانی نداشته باشند؛ چرا که با نرخ‌های فعلی نیز برخی از شرکت‌ها وضعیت مناسب عملیاتی و مالی را تجربه کرده‌اند.یکی از مهم‌ترین متغیرهایی که می‌‌‌تواند بر سود شرکت‌ها اثر بگذارد، قیمت حامل‌‌‌های انرژی از جمله برق و گاز است. به طور متوسط برای تولید هر تن سیمان در حدود ۱۰۰مترمکعب گاز طبیعی و حدود ۱۲۰کیلووات ساعت‌برق مصرف می‌شود. همزمان با افزایش قیمت جهانی گاز، نرخ این محصول در ایران نیز برای صنایع رشد چشمگیری را تجربه کرد. اما در بودجه سال ۱۴۰۱ دولت‌، بندی را در خصوص سقف گاز سوخت واحدها ارائه کرد که براساس آن نرخ هر مترمکعب گاز طبیعی برای شرکت‌های سیمانی از ۵۰۰تومان بیشتر نخواهد بود.