هنوز دلال‌ها در بخش سیمان جولان می‌دهند
وی افزود: در آن زمان رابطه میان عرضه و تقاضای محصول، دقیقا عکس امروز و نیاز جامعه به سیمان، بسیار بیشتر از زمان فعلی بود. زیرا پس از دوران جنگ، پروژه‌های عمرانی با سرعت و جدیت بیشتری نسبت به گذشته پیگیری می‌شد. از سال ۱۳۸۲ تاسیس کارخانه‌های سیمان به منظور توسعه تولید، در دستور کار حاکمیت قرار گرفت. در پی این اقدام، ظرفیت تولید ۳۰میلیون تنی سیمان در کمتر از یک دهه به بیش از ۷۰ میلیون تن در سال افزایش پیدا کرد.وی در ادامه افزود: در آن زمان به خاطر پایین بودن توان تولید سیمان، مشکل تولیدکنندگان، بازار سیاه بود. اما اکنون مشکل اساسی که تولیدکنندگان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، «مفت‌فروشی»، رشد دلال‌ها و رقابت منفی میان فعالان صنعت سیمان است. متاسفانه در حال حاضر بیشترین سود ناشی از فروش محصولات، به جیب دلال‌ها میرود.معاون اداری و منابع انسانی سیمان زابل خاطرنشان کرد: وضعیت در صادرات از این هم وخیم‌تر است. شاید تعجب کنید اگر بدانید قیمت سیمان در نقاط مختلف جهان چه فاصله‌ای با قیمت سیمان در ایران دارد. قیمت سیمان پاکتی در هند و افغانستان ۸۵ تا ۹۰ دلار به ازای هر تن، آمریکا ۱۱۰ تا ۱۱۵ دلار، برزیل ۱۲۵ تا ۱۳۰ دلار و نیجریه ۱۴۵ تا ۱۵۰ دلار است. اما در ایران که مدتی قبل بزرگ‌ترین صادرکننده سیمان در جهان بوده است، قیمت سیمان پاکتی ۳۲ تا ۳۵ دلار به ازای هر تن است.
طاهرخانی درباره راهکارهای برون‌رفت از این مشکلات گفت: بخشی از راهکارهای پیشنهادی، وظیفه سیاست‌گذاران است. همان طور که گفتم، در اوایل دهه ۸۰ به منظور توسعه کارخانه‌های سیمان، تسهیلات ارزی حدود ۸۰۰ میلیون یورو از صندوق توسعه به طرح‌های سیمانی، خرید تجهیزات و تکنولوژی تخصیص داده شد. نگاه سیاست‌گذاران به این صنعت از ابتدا یک نگاه صادرات‌محور بوده است. متاسفانه در آن زمان که این تصمیمات اخذ می‌شد، افراد به تداخلی که در حال حاضر در بازار به وجود آمده فکر نکرده بودند.وی افزود: مبارزه با دلالان و ارزان‌فروشی پیگیری وزارت صنعت، معدن و تجارت، انجمن صنفی کارآفرینان صنعت سیمان و سازمان حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان را می‌طلبد. همچنین دولت می‌تواند در جهت تحریک بازار مشوق‌هایی ایجاد کند که صنعت سیمان را رونق بخشد.
ارسال نظر