اکوسیستم مطلوب سرمایه‌گذاری شرکتی
در کارگاه تخصصی «نقش سرمایه‌گذاری و توسعه نوآوری در زنجیره تامین» در حاشیه نمایشگاه بین‌المللی رنگ و رزین بررسی شد
علی محمدی/دنیای اقتصاد
به گزارش «دنیای‌اقتصاد» این مدیرعامل با اشاره به اینکه به طور طبیعی شرکت‌هایی که به مرحله بلوغ کسب و کار خود می‌رسند، باید از مکانیزم‌ها و ابزارهای نوین تامین مالی از جمله ابزارهای موجود در بازار سرمایه اقدام به تامین منابع مالی کنند، گفت: تقسیم کاری که هم اکنون در اکوسیستم سرمایه‌گذاری کشور انجام می‌شود، می‌تواند در چشم‌انداز دو سال آینده کشور نقش عمده‌ای ایفا کند و چنانچه کسب و کارها و فعالان بخش اقتصادی با ابزارهای نوین تامین مالی آشنا باشند، می‌توانند برای رشد و توسعه فعالیت‌های اقتصادی خود برنامه‌ریزی بهتر و دقیق‌تری داشته باشند.
حسن زالی با اشاره به زیست بوم سرمایه‌گذاری خطر‌پذیر در کشور و رویکردهای شکل گرفته در استفاده از این ظرفیت سرمایه‌گذاری گفت: شرکت‌های بزرگ در برخی صنایع توانسته‌اند در این زمینه ورود کنند که از جمله آنها صنعت فولاد است و با به وجود آوردن این فرصت، بخشی از مشکلات تامین مالی و سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فناور و نوآور حاضر در زنجیره ارزش را به دوش بکشند.
وی ادامه داد: وقتی نگاه سرمایه‌گذاری داریم، ادبیات متفاوتی نسبت به تسهیلات که براساس سود‌سازی شرکت‌ها و اعتبار‌سنجی انجام می‌شود و بانک تسهیلات را به شرکت‌ها پرداخت می‌کند، اتفاق می‌افتد؛ در واقع در ادبیات سرمایه‌گذاری صحبت از شاخص‌های اقتصادی همچون نرخ بازده داخلی، ارزش خالص فعلی، دوره بازگشت سرمایه، نرخ تنزیل و... است که این شاخص‌ها و عملکرد‌ها نشان‌دهنده میزان جذابیت سرمایه‌گذاری در یک طرح یا پروژه از نگاه سرمایه‌گذار است؛ همچنین سرمایه‌گذاری در این پروژه‌ها در قالب مدل‌های مختلف قراردادی می‌تواند اتفاق بیفتد که خود نشان‌دهنده میزان اختیار عمل در این مدل از تامین مالی است .
وی در عین حال عنوان کرد: در آینده شرکتی که به دنبال شفاف‌سازی ساختار‌ها نباشد، قطعا در نظام تامین مالی دچار مشکل می‌شود؛ بنابراین شرکت‌ها باید ساختارهای مالی را به سمت شفافیت پیش ببرند؛ کما اینکه امروز شرکت‌هایی به دلیل نبود ساختار و شفافیت، امکان تامین مالی از طریق ابزارهای جدید را ندارند.
زالی خاطرنشان کرد: ساختار حاکمیت شرکت‌ها باید یک بار دیگر به گونه‌ای تعریف شود که برای آینده شرکت نتیجه بخش باشد و امکان تامین مالی را از راه‌های جدید فراهم کند.
این فعال صنعت اظهار کرد: هم اکنون زیست بوم شرکت‌های خطر‌پذیر بیش از ۱۵۱ عضو دارد که در شش دسته تخصصی فعالیت می‌کنند .
وی در ادامه به بحث اهمیت نوآوری و فناوری اشاره کرد و گفت: با توجه به چالش جدی همه کسب و کارها در حوزه تامین نیروی انسانی ماهر، سرمایه‌های انسانی به عنوان یک نرم‌افزار در بدنه کاری شرکت‌ها از نقش و اهمیت بسزایی برخوردار بوده و باید در کنار توجه به نوآوری و فناوری در بخش‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری در شرکت‌ها به سرمایه‌های انسانی هم توجه ویژه شود .
وی با اشاره به تاثیر‌پذیری کسب و کارها از فناوری‌های نوظهور همچون هوش مصنوعی افزود: امروزه شاهد شتاب در استفاده ازهوش مصنوعی در همه زمینه‌هایی هستیم که بر کسب و کارها بسیار تاثیر‌گذار بوده و بخشی از کسب و کارها که به روندهای سنتی خود تاکید دارند، قطعا در آینده نزدیک با چالش‌های جدی در درآمد و سود‌آوری مواجه خواهند شد . وی با بیان بخشی از کاربردهای این فناوری در کسب و کارها اظهار کرد: بسیاری از شرکت‌ها می‌توانند از بازاریابی مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده کنند و لازم است شرکت‌ها در این خصوص به دنبال یادگیری باشند؛ ذکر این نکته ضروری است که بر اساس گزارش هوش مصنوعی در سال ۱۴۰۳ فاصله زمانی زیادی با لبه تکنولوژی در این عرصه نداریم و اگر سرمایه‌گذاری‌ها در این حوزه و نگاه‌ها تغییر کند و در این عرصه متمرکز شود، قادر است موفقیت‌های چشمگیری برای رشد و شکوفایی کشور به دست آورد.
این مدیرعامل ادامه داد: در حال حاضر پایش محیط کسب و کار تنها معطوف به بررسی نقاط ضعف و قوت درون، فرصت‌ها و تهدیدها در بیرون سازمان نیست و با توجه به سیر تحولات، این پایش‌ها هم متفاوت شده و بسیاری از کسب و کارها اگر خودشان را با سیر تغییرات فناوری همراستا نکنند، ممکن است از بازار برای همیشه خارج شوند. وی در مورد اهمیت سیاست‌های حمایتی دولت‌ها خاطرنشان کرد: قطعا در بدو ورود نوآوری، سیاستگذاری دولت باید اتفاق بیفتد و واقعیت این است که اکو سیستم علم و فناوری موجود در ایران با این گستردگی و نوع حمایت در قوانین بالادستی در بسیاری از کشورهای منطقه وجود ندارد و بسیاری از این کشورها صرفا لایه‌هایی از فناوری را به کشور‌شان انتقال داده‌اند؛ بنابراین رویه مذکور با اکتساب فناوری در کشور ما بسیار متفاوت است. زالی عنوان کرد: بخشی از سیاستگذاری‌های درست برای حمایت از شرکت‌های نوآور در قالب «قانون جهش تولید دانش‌بنیان» و «قانون رفع موانع تولید» شکل گرفت و اتفاقات مثبتی رخ داد که البته فارغ از چالش‌های موجود در بخش اجرای این قوانین با همت همه بخش‌های حاکمیتی به مرور زمان این زیست بوم و منظومه علم، نوآوری، فناوری و سرمایه‌گذاری عملکرد بهتری از خود نشان خواهند داد.
