فاز تعیین‌‌‌کننده بازیافت مواد شیمیایی
طی دو یا سه سال آینده، معرفی بازیافت مواد شیمیایی وارد فاز تعیین‌‌‌کننده خود خواهد شد. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. اولا، طبق گفته مهندسان پروژه، نزدیک به ۵۰ کارخانه جدید برای بازیافت مواد شیمیایی قرار است در سال‌‌‌های آینده به بهره‌‌‌برداری برسد که بیش از نیمی از آنها در اروپا واقع شده‌اند. این فرآیند نشان می‌‌‌دهد که آیا راه‌‌‌حل‌‌‌های فنی می‌‌‌توانند طبق برنامه‌‌‌ریزی و با هزینه مورد انتظار اجرا شوند یا خیر. تصمیمگیری در مورد مبانی قانونی به همان اندازه مهم است، به ویژه در اتحادیه اروپا. اگر محاسبه عملکرد بازیافت به معنای «معافیت از مصرف سوخت»، که روش محاسباتی ادعا شده توسط صنایع شیمیایی است، خود را ثابت کند، به عنوان مثال، این امکان را فراهم می‌‌‌کند که روغن‌‌‌های پیرولیز مصرف‌‌‌شده، با جرم تقریبا مساوی، به عنوان پلاستیک بازیافتی محاسبه شوند. در عین‌‌‌حال، رقیق‌‌‌کردن روغن پیرولیز با نفتای تولیدشده از منابع فسیلی در محدوده فرآیندهای تولید در مقیاس بزرگ‌تر امکان‌‌‌پذیر است.
این امر همچنین پیامدهای فنی مانند تحمل بالاتر در مورد ناخالصی‌‌‌ها را به همراه خواهد داشت. در مورد رویکرد «میانگین نورد»، همان‌طور که به ویژه توسط انجمن‌‌‌های زیست محیطی و صنعت بازیافت مواد ادعا می‌‌‌شود، سهمیه مقادیر محاسبه شده اغلب در عمل حتی به نصف نمی‌‌‌رسد. پس از آن، اهمیت اقتصادی روش محاسبه بسیار زیاد است، زیرا در حال حاضر بحث در مورد این موضوع در اتحادیه اروپا و بیش از همه، از طریق تصمیمگیری در مورد اجرای دستورالعمل پلاستیک‌‌‌های یک‌‌‌بار مصرف (SUPD)در حال انجام است.با توجه به پویایی بالا در بازار بازیافت مواد شیمیایی، ecoprog گزارش بازار خود را در مورد بازیافت مواد شیمیایی در ویرایش سوم خود به‌روز کرده است. با انجام این کار، برای اولین بار، برخی از پروژه‌‌‌ها به دلیل عدم‌‌‌پیشرفت قابل مشاهده از رهگیری حذف شدند. در مجموع، مطالعه بازار بیش از ۴۰ کارخانه فعال و بیش از ۱۰۰ پروژه بازیافت مواد شیمیایی را پوشش می‌‌‌دهد که تقریبا ۲۰ مورد از آنها در دست ساخت هستند. در مجموع تعداد کارخانه‌‌‌های فعال و همچنین کارخانه‌‌‌های در حال ساخت نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
