کارشناس ارشد صنعت سیمان در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» عنوان کرد
عرضه سیمان در بورس‌کالا منجر به ارتقای کیفیت شد
از آغاز به کار نخستین کارخانه سیمان حدود ۹۰ سال می‌گذرد و امروز ظرفیت اسمی صنعت سیمان ۸۸ میلیون تن است؛ با این وجود رشد کیفی این صنعت همراه با رشد کمی نبوده و از ۱۰۰ نوع سیمانی که در دنیا وجود دارد، تنها ۱۰ نوع آن توسط شرکت‌های ایرانی تولید می‌شود. از سوی دیگر مساله کاهش مصرف انرژی یا بهره‌وری بهتر با وجود پیشرفت‌های جهانی کمتر در ایران جدی گرفته شده که البته یک علت مهم این اتفاق می‌تواند وضعیت مالی شرکت‌های سیمانی باشد؛ ارزانی که ریشه در تفکرات دولت‌های مختلف دارد که سیمان را به اشتباه عاملی مهم در کاهش یا افزایش قیمت ساخت‌وساز می‌دانستند.
در همین خصوص کارشناس ارشد صنعت سیمان به «دنیای‌اقتصاد» گفت: اگر میزان مصرف انرژی صنعت سیمان کشور را به طور کلی با اروپا بسنجیم، قطعا آمارها حاکی از بالاتر بودن میزان مصرف ایران هستند اما اگر این مقایسه با کشورهای هم ردیف ما انجام شود، می‌توان گفت از جایگاه مطلوبی برخورداریم. البته طبیعی است که باید بین واحدهای با قدمت کمتر از ۲۰ سال و واحدهای با عمر بالا که حدود ۳۰درصد صنعت را شامل می‌شود، تفاوت قائل شویم.
علی محمد بُد ضمن بیان این مطلب افزود: یکی از مهم‌ترین اقدامات شرکت‌های اروپایی سیستم‌های کنترل و هوشمند‌سازی صنعت سیمان است؛ در این کشورها مشکل را تبدیل به یک فرصت کردند و از یکسو مواد زائد مانند پلاستیک و لاستیک که به طبیعت آسیب می‌زند، به عنوان سوخت استفاده می‌کنند و از سوی دیگر گرمای خروجی دودکش تبدیل به برق می‌شود اما در کشور ما ارزان بودن انرژی باعث شده چنین مباحثی به نوعی یک امر لوکس تلقی شود و البته قطعا انجام این پروژه در کشور ما چالش‌های دیگری مانند مشکلات تامین زباله را هم به همراه دارد.
وی افزود: در گذشته که مشکل ناترازی برق و سوخت وجود نداشت، دولت هم برنامه‌ای برای بهینه‌سازی نداشت اما اینکه دولت صنایع را اجبار کرده که سالانه یک‌درصد از سوخت‌شان را از محل تجدید پذیرها تامین کنند، یک اتفاق هوشمندانه است که صنعت سیمان را هم به این سمت و سو سوق می‌دهد. در واقع حتی اگر شرکت‌ها برای تولید انرژی پاک یا خرید آن از بورس انرژی اقدام نکنند، نتیجه کار باز هم حمایت از انرژی‌های پاک است.
این کارشناس صنعت سیمان با اشاره به اینکه تحولات و فناوری‌های نوین در نهایت به صنایع کشور از جمله سیمان نفوذ می‌کنند اما با اعمال برخی سیاست‌ها زمان این اتفاق ممکن است طولانی‌تر یا کوتاه‌تر باشد، عنوان کرد: زمانی بتن در ساخت‌وساز‌ها توسط کارگران تولید می‌شد اما در ادامه امروز شاهد استفاده از بتن آماده کارخانه‌های تولید بتن هستیم که البته متاسفانه برخی از آنها فاقد آزمایشگاه بتن هستند؛ بنابراین تحولات انرژی طی چند سال اخیر در کشور که منجر به خاموشی کارخانه‌ها شد، شرکت‌ها را مجاب به بهینه‌سازی و استفاده از فناوری‌های روز دنیا می‌کند.
بُد ادامه داد: در گذشته که سیمان در بورس‌کالا عرضه نمی‌شد و شاهد قیمت‌گذاری یکسان از طرف دولت بودیم، دلیلی نداشت شرکت‌ها به دنبال ارتقای کیفیت باشند اما امروز بورس‌کالا یکی از مهم‌ترین علل کیفی‌گرایی شرکت‌ها شده و اقدامات در این زمینه تفاوت‌ها را رقم می‌زند.
با وجود تولید بیش از ۱۰۰ نوع سیمان در دنیا، کمتر از ۱۰ نوع سیمان در ایران تولید می‌شود. این کارشناس صنعت سیمان در این خصوص گفت: استفاده از افزودنی‌ها و مواد پوزولانی برای کاهش استفاده از کلینکر و همچنین تغییر کارکرد سیمان در دنیا مورد تاکید قرار می‌گیرد اما یادمان باشد که وقتی قرار است کلینکر را کاهش دهیم و به جای آن مواد افزودنی اضافه کنیم، باید کلینکر مورد استفاده از کیفیت بالایی برخوردار باشد. از طرفی مدیران شرکت‌ها مواد سرباره و کلینکر را باید به صورت جداگانه آسیاب کنند چرا که هر کدام از مواد میزان سایش متفاوتی را طلب می‌کند.
بُد با بیان اینکه میزان مصرف سیمان در ۹ ماه ابتدایی امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۰درصد افزایش یافته است، خاطرنشان کرد: ما با چالش تامین برق و سوخت مواجهیم و از طرفی سیگنال‌ها نشان‌دهنده افزایش مصرف داخلی است. از سوی دیگر دولت هم موضوع نیاز به سیمان در مسکن ملی را مطرح می‌کند. این دو عامل به عقیده من باید به درستی تحلیل شود تا سال آینده شرکت‌ها برای صادرات کمی دست به عصاتر حرکت کنند و از امروز برنامه‌های خود را به گونه‌ای تنظیم کنند که مشکلی برای آنها ایجاد نشود.
وی همچنین به برخی اظهارات غیر‌کارشناسانه در خصوص قیمت سیمان پرداخت و اظهار کرد: میزان عرضه سیمان و بهای آن در بورس‌کالا برای همه قابل دسترسی است و نیاز به نظارت چندانی ندارد اما از آنجا که سیمان در نهایت باید توسط بتن‌سازان یا پیمانکاران با ترکیب ماسه و آب تبدیل به بتن شود، منطق ایجاب می‌کند دولت در مورد این محصول کار کارشناسی و نظارت را در دستور کار قرار دهد چرا که قیمت بتن بسیار متفاوت از سیمانی است که توسط شرکت‌های سیمانی تولید می‌شود.
