دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» عنوان کرد
ضرورت استفاده از زباله برای تولید سیمان
یکی از مهم‌ترین اقدامات اساسی در کشورهای توسعه‌یافته استفاده از زباله‌ها برای جایگزینی سوخت در کارخانه‌های سیمان است که علاوه بر تامین انرژی، نقش بسیار مهمی در حفظ طبیعت ایفا می‌کند؛ با این وجود، نبود استراتژی مشخص برای توسعه پایدار در کشور ما سبب شده تا هیچ‌گونه اقدام مشخصی در این بخش صورت نگیرد؛ در واقع اگر چه برخی از کارخانه‌های سیمان در این مسیر دست به اقداماتی زده‌اند، اما فقدان قوانین حمایتی باعث عقب‌نشینی سرمایه‌گذاران شده است. البته این تمام مساله نیست و راهکارهای دیگری مانند کاهش کلینکر در تولید سیمان و استفاده از افزودنی‌ها در بسیاری از کشورها به عنوان یک راه‌حل برای کاهش انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما در کشور ما به دلیل ارزانی بی‌رویه این ماده زیربنای توسعه از سیمان‌های آمیخته استقبال نمی‌شود. مساله انرژی وقتی مهم‌تر می‌شود که در سال جدید بهای گاز برای سیمانی‌ها حدود ۱۸۰ درصد و بهای برق حدود ۵۰۰ درصد برای صنایع بزرگ از جمله صنعت سیمان افزایش می‌یابد تا کمبود و گرانی انرژی در سال جاری جدی‌تر از همیشه مساله‌ساز شود.
دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان در این رابطه به خبرنگار «دنیای اقتصاد» گفت: استفاده از زباله‌ها برای تولید انرژی در کارخانه‌های سیمان علاوه بر تامین انرژی باعث پاک‌سازی محیط‌زیست می‌شود؛ حتی ضایعات خطرناک بیمارستانی با توجه به دمای بالای ۱۲۰۰ درجه در کوره‌های سیمان به سرعت ذوب می‌شوند. علی‌اکبر الوندیان ضمن اشاره به این مطلب افزود: مساله اصلی در خصوص پسماندها مالکیت آنهاست. در واقع علاوه بر شهرداری بسیاری از شرکت‌ها به شکل‌های مختلف مالک بخشی از زباله‌های شهری هستند و همین امر باعث شده تا کارخانه‌های سیمان نتوانند در این حوزه اقدام به سرمایه‌گذاری کنند؛ این در حالی است که در بسیاری از کشورها بخش اعظم زباله‌ها توسط صنایع بزرگ به عنوان سوخت مورد استفاده قرار می‌گیرند.
وی ادامه داد: امروزه برخی از تولید‌کنندگان سیمان برای استفاده از زباله‌ها اقدام کرده‌اند، اما نبود قوانین مصوب باعث انصراف از سرمایه‌گذاری شد. بنابراین برای رهایی از مشکل آلودگی محیط‌زیست توسط زباله‌ها و همچنین تامین سوخت مورد نیاز کارخانه‌های سیمان و سایر صنایع بزرگ باید قوانین الزام‌آوری با همکاری مجلس و دولت تصویب شود تا صنایع بتوانند به صورت شفاف به این عرصه ورود کنند.
دبیر انجمن کارفرمایان صنعت سیمان در ادامه با اشاره به آخرین نتایج اعلام بهای برق و گاز اظهار کرد: بر اساس آخرین اخبار هر کیلووات ساعت برق به‌طور میانگین برای صنایع بزرگ حدود ۶۰۰ تومان تعیین شده که با توجه به نرخ ۱۳۰ تومانی در سال ۱۴۰۱ می‌توان گفت رشد ۴۰۰ تا ۵۰۰ درصدی اتفاق می‌افتد.
همچنین در بخش گاز نیز از هر متر مکعب ۵۰ تومان با رشد ۱۸۰ درصدی در سال جدید به ۱۴۰۰ تومان می‌رسد و قطعا با توجه به این ارقام هزینه‌های تولید سیمان به‌شدت افزایش می‌یابد.
الوندیان در پاسخ به این سوال که قطع برق و گاز چه تاثیری بر میزان تولید سیمان داشته است، گفت: در سال گذشته محدودیت برق و گاز آسیب‌های بسیاری به صنعت سیمان وارد کرد به گونه‌ای که میزان تولید از ۸۸ میلیون تن به ۷۲ میلیون تن رسید که گویای افت حدود ۱۶ میلیون تنی در کشور است؛ نگاهی به عملکرد صنعت سیمان نشان می‌دهد که در مهر به عنوان ماهی که از نظر سوخت و برق با مشکلی مواجه نبوده‌ایم، حدود ۷ میلیون و ۳۰۰ هزار تن تولید داشته‌ایم و همین امر نشان می‌دهد که در صورت ثبات انرژی میزان تولید به ۸۸ میلیون تن می‌رسید.
از سوی دیگر با توجه به اینکه میزان مصرف داخلی کشور حدود ۶۰ میلیون تن است، تولید فراتر از این میزان باید صادر شود و با یک حساب ساده می‌توان گفت صنعت سیمان با عدم تولید ۱۶ میلیون تن سیمان بیش از ۵۰۰ میلیون دلار ارز‌آوری را از دست داده است.
وی با اشاره به اینکه با توجه به محدودیت صادرات سیمان به عراق و از طرفی خبر راه‌اندازی کارخانه سیمان قندهار تا چه اندازه ایجاد بازارهای صادراتی ضروری است، گفت: ما در حال حاضر به کشورهایی مانند هند، عراق، کویت و... صادرات سیمان و کلینکر داریم و البته ایجاد بازارهای صادراتی جدید هم حائز اهمیت است. با وجود این مهم‌تر از بازارهای جدید، حفظ بازارهای کنونی است؛ به‌طور طبیعی کشورهای مقصد در صورتی مشتری دائمی سیمان ما خواهند بود که محموله‌های مورد نظرشان را در زمان‌های تعیین شده به موقع دریافت کنند. متاسفانه در سال گذشته سیمان و کلینکر با قرار گرفتن در گروه مواد خام و نیمه خام با صدور بخشنامه غیرکارشناسی مشمول عوارض صادراتی شدند و باعث وقفه در صادرات شدند.
این مقام صنفی با اشاره به اهمیت بورس کالا برای صنعت سیمان خاطرنشان کرد: ورود سیمان به بورس کالا قطعا اتفاق مثبتی برای صنعت سیمان بود، اما واقعیت این است که برای قیمت پایه سیمان فرمول مشخصی وجود ندارد و باید سراغ چانه‌زنی برویم؛ این در حالی است که سیمان هم مانند تمام کالاهای دیگر متغیرهای قیمتی مشخصی دارد که در صورت تغییر، بدون اغماض باید قیمت‌ها افزایش یابد. امروز صحبت از افزایش چند برابری بهای انرژی است و به صورت خودکار و حتی بدون درخواست ما این افزایش قیمت باید در قیمت پایه گنجانده شود.
وی با اشاره به اینکه سیمان کمتر از ۲ درصد در قیمت مسکن موثر است، گفت: متاسفانه در مورد ۹۸ درصد متغیرهای تاثیرگذار بر قیمت مسکن موضوعی مطرح نمی‌شود، اما در رابطه با سهم ۲ درصدی ناشی از تاثیر سیمان شاهد بحث و جدل غیرکارشناسی مسوولان هستیم؛ در نتیجه این شرایط صنعت سیمان توانایی سرمایه‌گذاری را از دست داده است و نمی‌تواند خودش را زنده نگه دارد در حالی که با این صنعت می‌توان اتفاقات بسیار مثبتی رقم بزنیم؛ کما اینکه در ۸۰ درصد کارخانه‌های سیمان چین از طریق حرارت دودکش‌های سیمان، برق تولید می‌کنند.
