همچنین، این شاخص توانست از شاخص دیگری به نام FTSE که تمام شاخص‌های دنیا را در بر می‌گیرد سبقت بگیرد. FTSE کمی بیش از ۲۴ درصد در سال ۲۰۱۹ رشد کرد. اما بهترین عملکرد آن به سال ۲۰۰۹ میلادی باز می‌گردد. نمونه برجسته شاخص‌های موجود در S&P۵۰۰ شامل نتفلیکس است که توانست بیش از ۴هزار درصد راندمان ظرف یک دهه اخیر به ثبت برساند و اپل که بیش از ۸۶۸درصد عملکرد مثبت از خود به جای گذاشت. با این حال نکته اینجاست که عامل اصلی جولان بازار سهام آمریکا به عوامل درون مرزی مربوط بوده است که می‌توان آن را به سیاست‌های پولی نسبت داد.

بدبینی به ادامه روند صعودی

سرمایه‌گذاران اما نسبت به رالی بازار سهام چندان خوش‌بین نیستند. این بازار گاوی (افزایشی) چندان دلخواه آنها نیست؛ چراکه بیشتر به دلیل نرخ‌های بهره پایین به ثمر رسیده است. از همین رو سرمایه‌گذاران نسبت به این رشد بدبین هستند. بازار سهام آمریکا حدود ۱۸۸ درصد ظرف یک دهه گذشته بازدهی مثبت داشت. این بازدهی دقیقا زمان ریکاوری بازارهای سهام پس از بحران سال ۲۰۰۰ یا بحران دات کام نیز شکل گرفته بود. در آن دوره بازار سهام آمریکا نزدیک به یک پنجم ارزش خود و کشورهایی مانند پرتغال بیش از ۳۸ درصد از ارزش بازار خود را از دست دادند. از همین رو سرمایه‌گذاران کنونی وال‌استریت نگرانند مجددا تاریخ تکرار شود و سهام وال‌استریت روند نزولی شدیدی را آغاز کند. با توجه به سیکل‌های بازار وال‌استریت، رشد سال جاری می‌تواند آخرین سال صعودی باشد و سیکل نزولی در سال آتی به سراغ بازارهای سهام‌ آید. بر این اساس، شاخص‌های سهام تنها در صورت مداخلات مالی دولت به روند صعودی ادامه می‌دهند و در غیر این صورت وارد سراشیبی خواهند شد.

استراتژی ترامپ برای شارژ وال‌استریت

در صورتی که سیاست‌های انبساطی دولت فدرال از جمله کاهش مالیاتی و افزایش بودجه زیرساخت‌ها اعمال شوند، این عامل برای شاخص‌های وال‌استریت در میان مدت یک شارژ صعودی قلمداد می‌شود که می‌تواند از سیکل نزولی که سرمایه‌گذاران بسیاری نسبت به آن نگران هستند، جلوگیری کند. از طرفی اثرگذاری میان‌مدت طرح‌های انبساطی دولت دونالد ترامپ علاوه بر افزایش کسری بودجه و بدهی‌های دولتی، تاثیر خود را در شارژ وال‌استریت از دست خواهد داد و در بلند مدت کمکی به روند نزولی محتمل نخواهد کرد.

 

06-01

اخبار مرتبط