متاسفانه با توجه به حجم گسترده سیل، تنها ۱۰ درصد از خسارات مزبور تحت پوشش بیمه بوده به‌طوری‌که بنابر آمار رسمی‌بین ۵ تا ۷ درصد واحدهای مسکونی در کشور از پوشش بیمه حوادث طبیعی برخوردارند و تنها یک پنجم زمین‌های کشاورزی تحت پوشش بیمه هستند. از سوی دیگر قسمت اعظم راه‌های کشور در این حادثه دچار خسارات قابل‌توجهی شدند که اغلب از پوشش بیمه برخوردار نبوده‌اند. در این راستا به‌نظر می‌رسد سیل فروردین ۹۸ نکات قابل‌ملاحظه‌ای برای صنعت بیمه و دولتمردان داشت که باید راهکارهای عملیاتی برای آن اندیشیده شود. در این زمینه توسعه فرهنگ بیمه در میان اقشار مختلف جامعه از راهکارهای زیربنایی است که صنعت بیمه باید در این مسیر بیش از گذشته تلاش کند. خوشبختانه با سیاست‌های رئیس‌کل بیمه مرکزی جمهوری اسلامی‌ایران مبنی‌بر ضرورت گسترش چتر بیمه‌ای در جامعه، این مهم می‌تواند با خرد جمعی بیمه‌گران تحقق یابد و در این زمینه علاوه‌بر اینکه شرکت‌های بیمه لازم است بسته‌های مختلف آموزشی برای بیمه‌گذاران خود تدوین و ارائه کنند، سندیکای بیمه‌گران ایران نیز می‌تواند محلی برای تضارب آرا جهت یافتن راهکاری برای توسعه بیمه باشد. بدون شک افزایش کیک بیمه نه تنها به سود بیمه‌گران خواهد بود که سبب پررنگ شدن نقش بیمه در حل چالش‌های اقتصادی و اجتماعی کشور می‌شود و چه بسا افزایش پوشش بیمه‌ای، از بار مالی دولت جهت جبران خسارت بلایای طبیعی خواهد کاست و این امر خود بر نقش بی‌بدیل صنعت بیمه در توسعه اجتماعی و اقتصادی صحه خواهد گذاشت. نکته قابل‌توجه دیگر آن است که شبکه فروش از آنجا که سفیران و مبلغان محصولات بیمه‌ای هستند می‌توانند نقش بسزایی در توسعه فرهنگ بیمه داشته باشند در این راستا آموزش شبکه فروش توسط بیمه‌گران می‌تواند در فروش آگاهانه محصولات بیمه‌ای اثرگذار باشد. اما سیل امسال اگر چه شوکی نوروزی بر کشور و صنعت بیمه وارد آورد، اما پیامد آن درس‌های بزرگی برای صنعت بیمه داشت که مهم‌ترین آن ضرورت مدیریت و ارزیابی ریسک توسط شرکت‌های بیمه است. رخداد امسال نشان داد، ایجاد کمیته‌های ریسک و درگیر شدن هیات‌مدیره و بدنه اجرایی شرکت‌های بیمه با ارزیابی بهینه ریسک‌های مختلف بسیار ضرورت دارد؛ چرا‌که سنجش و ارزیابی ریسک‌های مختلف می‌تواند روی میزان حق بیمه و در نهایت خسارت پرداختی اثرگذار باشد. از طرف دیگر به‌دلیل اینکه ایران جزو ۱۰ کشور بلاخیز جهان است ارتباط مستمر نهادهای بیمه‌ای با مراکز مختلف از جمله شهرداری‌ها، مراکز نظام مهندسی، وزارت راه و... باید تنگاتنگ باشد چرا‌که ایجاد سازه‌های شهری و روستایی در نقاط مختلف ایران با در نظر گرفتن تنوع اقلیمی ‌می‌تواند در تقسیم‌بندی ریسک‌ها و در نهایت پوشش‌های بیمه‌ای و نرخ آن دخیل باشد. ایجاد صندوق حوادث طبیعی که سال‌ها از پیشنهاد ایجاد آن می‌گذرد از جمله راهکارهایی است که وقوع سیل اخیر بر ضرورت ایجاد آن صحه نهاد که امیدواریم با پیگیری‌های مستمر بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و همراهی دولت محترم، جامه عمل به آن پوشانده شود. باید تاکید کرد: ضرورت اتخاذ پوشش‌های اتکایی مناسب، درس بزرگ دیگری است که رخدادهای طبیعی اخیر برای صنعت بیمه به همراه آورد. با توجه به آنچه گذشت، صنعت بیمه همیشه در رخدادهای طبیعی و غیرطبیعی مانند زلزله کرمانشاه، پتروشیمی‌ بوعلی، معدن یورت، سیل ۹۸ و... نشان داد که سهم بزرگی در جبران خسارات داشته است که با همکاری دولتمردان با اختصاص بودجه بیمه‌ای مناسب به دستگاه‌ها و توسعه فرهنگ بیمه توسط شرکت‌های بیمه این سهم می‌تواند افزایش یابد.