شاید اگر یک جمله، سرفصل تحولات لازم برای خروج ایران از وضعیت فعلی باشد، آن گذار اقتصادی از وضعیت رانتی به اقتصاد ارزشآفرین و خلاق است؛ چارچوبی که باعث میشود زمینههای به ثمر نشستن استعدادهای آحاد مختلف جامعه و بالفعل شدن پتانسیلهای کشور فراهم شده و رونق و رفاه جانشین فقر و نابرابری شود. پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان»، بحثی در همین محدوده است. سهیادداشت این پرونده سعی دارند با توجه به اینکه کشور در تنگنای ابرچالشها گرفتار شده است، طرحی برای خروج از وضعیت فعلی ارائه دهند. بااینحال لزوم توجه به زمینههای اجتماعی، نهادی و اقتصادی رشد و توسعه کشور مخرجمشترک هر سهمتن است. تاکید نویسندگان در این پرونده بر لزوم تغییر قاعده بازی و توجه به اهمیت فراگیر شدن رشد اقتصادی و خروجیهای تحول اقتصادی است.
البرز نظامی/دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه تهران
مقوله رشد اقتصادی بهعنوان یکی از سهشاخص اصلی نظریه اقتصاد کلان، کموبیش مهمترین هدف هر نظام اقتصادی محسوب میشود. مقدار این شاخص و وضعیت روند آن بهخوبی بیانگر شرایط اقتصادی موجود در هر نظام اقتصادی است. این شاخص در واقع عصارهای از مجموعه عملکرد یک نظام اقتصادی را نشان میدهد؛ اینکه در هر نظام اقتصادی به چه میزان عایدی کسب شده یا شاید از دست رفته است. درست به همین دلیل است که اقتصاددانها به زبان ساده از آن با عنوان مقدار بزرگتر یا کوچکتر شدن اندازه کیک اقتصاد هر نظام اقتصادی یاد میکنند و اقتصاددان بزرگی همچون رابرت لوکاس فقید، نوبلیست اقتصاد در سال ۱۹۹۵، در خصوص اهمیت آن میگوید: «وقتی به رشد اقتصادی میاندیشید، دیگر نمیتوانید به هیچچیز دیگری فکر کنید.»