کره‌جنوبی و تحقیق و توسعه موفق برای برقیها
با این حال این کشور بسیار زودتر از دیگران سیاستگذاری گذار به خودروهای برقی را کلید زد.در اوایل دهه ۱۹۹۰، دولت کره برنامه ملی فوق‌پیشرفته‌ای (HAN) را آغاز کرد که یک برنامه در مقیاس بزرگ برای توسعه فناوری‌‌‌های پیشرفته بود. هدف آن تبدیل کره به یکی از هفت کشور پیشرو در علم و فناوری بود. یکی از ۱۸پروژه تحقیق و توسعه در برنامه HAN، توسعه فناوری نسل بعدی خودرو بود. در مجموع ۱۹ارگان دولتی و ۷۰۹شرکت خصوصی در بخش خودروی این پروژه مشارکت داشتند و بیش از ۳۰۰میلیارد وون کره از سوی دولت و بخش خصوصی تخصیص یافت. هدف نهایی توسعه فناوری‌‌‌های اصلی برای خودروهای مصرف‌کننده انرژی پاک بود که بتواند استانداردهای محیط‌زیست و مقررات ایمنی کشورهای پیشرفته را رعایت کند.
این پروژه به ارتقای سطح فناوری صنعت خودروهای برقی کره‌جنوبی منجر شد، تا جایی که انواع قطعات پیچیده خودروهای برقی را می‌‌‌توانست تولید و صادر کند. از سال ۲۰۰۴، صنعت خودروهای برقی کره و سطح فناوری آن تحت سیاست ترویج تحقیق و توسعه دولت گسترش پیدا کرد. در سال ۲۰۰۴، قانون تحقیق و توسعه خودروهای دوستدار محیط‌زیست توسط دولت برای توسعه صنعت خودروهای سازگار با محیط‌زیست تصویب ش که می‌‌‌توان آن را اولین پروژه تحقیق و توسعه در صنعت خودروهای برقی در کره در نظر گرفت. دولت پروژه تحقیق و توسعه خود را برای خودروهای برقی در سال ۲۰۱۱ با هدف ارتقای فناوری وسایل نقلیه برقی ایجاد و با ۴۵ موسسه تحقیقاتی و شرکت خصوصی همکاری کرد.
همگام با این تصمیم، در همان سال، دولت مرکز خودروهای دوستدار محیط‌زیست (CEFV) را برای حمایت از توسعه فناورانه خودروهای برقی افتتاح کرد. پروژه تحقیق و توسعه انجام‌‌‌شده توسط CEFV در سال ۲۰۱۱ آغاز شد. CEFV شرکت‌ها و نهادهای دولتی و خصوصی را برای رسیدگی به وظایف خاص تحقیق و توسعه تامین مالی می‌کند. این مرکز فناوری‌‌‌های تولید خودرویی را توسعه داد که انتشار دی‌اکسیدکربن را کاهش می‌دهد. فروش در بازار داخلی و صادرات این فناوری‌‌‌ها نقش شایانی در کمک به اقتصاد کره‌جنوبی ایفا کرده است.کره‌جنوبی همچنین از تحقیق و توسعه خودروهای برقی به‌‌‌عنوان ابزاری برای برنامه‌‌‌ریزی منطقه‌‌‌ای بهره برده است. در سال ۲۰۱۹، دولت تصمیم گرفت هزینه‌‌‌های تحقیق و توسعه در خودروهای برقی را به مناطقی که دچار بحران صنعتی هستند، ارائه دهد.
وزارت تجارت، صنعت و انرژی، استان جئولانام‌دو را به عنوان ذی‌نفع این پروژه انتخاب کرد و به شرکت‌های کوچک و متوسط منتخب قطعات خودرو در منطقه ۱۷میلیارد وون کره، معادل حدود ۱۵میلیون دلار، یارانه پرداخت کرد تا برای تحقیق و توسعه قطعات و سیستم‌های برقی به مدت ۳۳ماه استفاده شود. علاوه بر این، در همان سال، دولت یک پروژه تحقیق و توسعه را برای توسعه فناوری Micro EV آغاز کرد که شرکت‌های کوچک و متوسط را هدف قرار می‌‌‌داد. دولت ۸میلیارد وون کره، معادل ۷میلیون دلار آمریکا را برای حدود سه‌سال به این پروژه اختصاص داد.با وجود موفقیت‌‌‌هایی که سیاست ملی تحقیق و توسعه خودروهای برقی در کره‌جنوبی داشته، این سیاست با شماری از ناکامی‌‌‌ها نیز مواجه شده است.
در مقایسه با سایر کشورهای پیشرو در صنعت خودروهای برقی، کره دارای سطح نسبتا پایینی از رقابت‌‌‌پذیری فناوری برقی است؛ به‌ویژه در بخش مواد و قطعات خودروهای برقی، کره با امتیاز ۷۱ از ۱۰۰ رقابت‌‌‌پذیری ضعیف‌‌‌تری را نشان می‌دهد. چنین امتیاز پایینی در بخش قطعات خودروهای برقی نشان می‌دهد که کره به‌شدت به واردات مواد اصلی مورد استفاده در باتری‌‌‌ها و پیشرانه‌‌‌های خودروهای برقی وابسته است. عملکرد نامطلوب خودروهای الکتریکی کره از این ادعا حمایت می‌کند که هزینه بالای تحقیق و توسعه کره لزوما به دستیابی به فناوری‌‌‌های پیشرفته منجر نمی‌شود. همچنین کره از نظر تعداد پتنت‌‌‌های ثبت‌‌‌شده مربوط به خودروهای برقی کشور پیشرو نیست و پس از چین، ایالات‌متحده و ژاپن در رتبه چهارم جهان قرار دارد.
