با وجود این، تنها یک‌روز از فتح قله مذکور نگذشته بود که در ۱۷اردیبهشت‌ماه روز سرخ بازار آغاز و بازار وارد فاز رکودی شد. فصل رکودی بازار که از بهار سال‌جاری آغاز شد، موجب شد بازارهای مالی نتوانند عایدی چندان خوشایندی را در شش‌ماه نخست سال برای سرمایه‌گذاران به ارمغان بیاورند. بازار سرمایه نیز در چنین وضعیتی توان افت‌وخیز چندانی ندارد. از این رو به نظر می‌رسد بهترین استراتژی سرمایه‌گذاری در دوره‌های رکودی می‌تواند سرمایه‌گذاری در صندوق‌های درآمد ثابت، بانک‌ها یا ترکیبی از آنها باشد. بررسی آمار و ارقام نشان می‌دهد در زمان‌هایی که نرخ ارز به دلایل متفاوتی بالا می‌رود، فنر افزایش نرخ ارز برای مدتی رها نمی‌شود. در چنین شرایطی بازار سرمایه می‌تواند با کنترل و هدایت نقدینگی موثر سبب ایجاد انگیزه‌ کافی برای جذب سرمایه‌های آزاد و رهاشده باشد.

از این‌رو با توجه به اینکه دوره‌های تورمی و رکودی بخشی از تلاطم‌های اقتصادی قلمداد می‌شوند، استراتژی‌های متفاوتی باید برای سرمایه‌گذاری در دوره‌های مذکور داشت. بنابراین به نظر می‌رسد نگاه بلندمدت به بازار سهام صرفا نمی‌تواند تضمین‌کننده موفقیت در بازار سرمایه باشد؛ چرا که در صورتی که سهام موردنظر، بنیاد چندان جذابی نداشته باشد، سهامداری در چنین سهمی نمی‌تواند حتی در بلندمدت سودآور باشد. از این‌رو چنین به نظر می‌آید که باید سهام خوب بازار را با استراتژی‌های شخصی‌سازی‌شده در میان‌مدت خرید و معامله کرد تا حتی در دوره‌های رکود و تورم بتوان سود موردنظر را از بازارهای مالی کسب کرد.