باز شدن باب آگاهی جمعی
این مناظرهها باید تکرار شود تا افراد جناحهای مختلف را بشناسند و بدانند در پس هر فرد چه تفکری نشسته است. در مناظره، آقای غنینژاد با مطالعات چندین دهه خود در صحنه حاضر شده بودند؛ اما آقای درخشان خیر، ایشان با مسائل سطحی برخورد داشتند و تنها به فکر جنجال بودند. آقای درخشان، مناظره را به شکل یک بازجویی میدیدند نه محلی برای دفاع از دیدگاههای خود. شاید به نفع ایشان و جناحشان این بود که فرد دیگری جایشان بنشیند تا هم مناظره مفیدتر و هم قابل استفادهتر باشد. البته به نظر من بهتر است در کنار فضای مناظره، شرایطی نیز فراهم شود تا افراد در مقالات نیز نظر خود را بیان کنند و در کنار آن، خبرنگارانی باشند که در مناظرات سوال مطرح کنند. چراکه در مناظره ممکن است برخی مسائل جا مانده باشد و به هرحال به دلیل شرایط مناظره، فرد به درستی نتواند خود و معلوماتش را ارائه کند. اما اگر شرایط اینچنینی فراهم شود، عیار هرکس مشخص خواهد شد و دیدگاه دقیقتری از افراد و مکاتبشان خواهیم داشت.