چرا جهانیان انتخابات میاندورهای آمریکا را دنبال می‌کنند؟
از زمان ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، انتخابات در آمریکا از هر جنسی، به موضوعی نگران‌کننده در سطح بین‌الملل تبدیل شده است و ناظران در داخل و خارج از این کشور رقابت میاندورهای این کشور را رصد می‌کنند. انتخابات میاندورهای اخیر، نخستین انتخاباتی بود که از زمان رقابت‌‌های ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ برگزار شده است؛ انتخاباتی پر‌حاشیه که سرشار از ادعاهای نادرست مبنی بر سرقت انتخابات به‌طور گسترده در محافل جمهوری‌خواه بود و به شورش کنگره در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ ختم شد. ده‌ها نامزد پیش از انتخابات میاندورهای ۸ نوامبر، ادعاهای نادرست دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا مبنی بر دزدیده شدن انتخابات ۲۰۲۰ را رد کردند. با این حال در سراسر کشور و پس از انتخابات، به این رقابت‌‌ها به چشم آزمونی برای دوام ترامپیسم و همچنین آزمونی دشوار برای دموکراسی آمریکایی نگریسته می‌شود.
نتیجه انتخابات اما نشان می‌دهد که پیروزی پیش‌‌بینی‌‌شده برای جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان محقق نشده است، اگرچه این حزب همچنان با کسب کرسی‌های بیشتر، صاحب اکثریت مورد علاقه خود در مجلس است. در حالی که چندین مورد از بزرگ‌ترین معتمدان ترامپ مانند مهمت اوز، کاندیدای سنا و نامزد راست افراطی فرماندار داگ ماستریانو در نهایت شکست خوردند، برخی دیگر مانند جی دی ونیس در سنا پیروز شدند.
اهمیت نتیجه رقابت در انتخابات میاندورهای در آمریکا برای ناظران بین‌المللی، کمتر از آن چیزی است که در مجموع بر جهت‌‌گیری آینده سیاست ایالات متحده آمریکا اثرگذار باشد. با وجود این اصلی‌ترین دلیلی که سبب شده تا جهان به انتخابات میاندورهای مجلس نمایندگان و سنای ایالات متحده نگاه کند این است که آنها تلاش می‌کنند بفهمند که در دموکراسی آمریکا چه اتفاقی می‌‌افتد و آیا وقتی ایالات متحده در صحنه جهانی ظاهر می‌شود، شریک و متحد آنها باقی خواهد بود یا خیر. لسلی وینجاموری، مدیر برنامه ایالات متحده و آمریکا در موسسه مطالعاتی کاتم هاوس در لندن اذعان کرد: «سیاست‌های ایالات‌متحده بیش از همه برای متحدانش، مبهم است.»
بی‌‌شک، سیاست آمریکا حتی برای نزدیکترین متحدانش در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ به‌طور کامل غیرقابل تشخیص بوده است. اگر نحوه پوشش مطبوعات بین‌المللی از اخبار انتخابات میاندورهای آمریکا را ملاک قرار دهیم، مهم‌ترین موضوع برای بسیاری از ناظران خارجی، بهویژه در اروپای غربی، سلامت دموکراسی آمریکایی و پتانسیل آن در خلق حاشیه بیشتر است. در روز رأیگیری، روزنامه آلمانی Der Tagesspiegel سرمقاله‌‌ای منتشر کرد که در آن این انتخابات را آزمونی برای دموکراسی آمریکایی خوانده بود. همچنین نویسندگان روزنامه فرانسوی لیبراسیون و ال‌‌پایس اسپانیا، به این موضوع توجه ویژه‌ای داشتند. امیلی تامکین از نیو استیتسمن بریتانیا نیز پرسید که آیا این رقابت، قصه دروغ‌‌های تقلب انتخاباتی ترامپ را تکرار می‌کنند و آخرین انتخابات واقعی آمریکا باشد یا نه.
طرح چنین سوالی چهار سال پیش غیرقابل تصور بود، زمانی که نگرانی غالب متحدان ایالات متحده این بود که آیا ترامپ کشور را از پیمان ناتو خارج می‌کند یا وارد جنگ تجاری با برخی از نزدیکترین متحدانش می‌شود یا نه. این روزها اما، نگرانی‌‌ها به‌طور عمده حول این قضیه می‌چرخد که آیا انتخابات آمریکا می‌تواند بدون مناقشه یا خشونت برگزار شود و در صورت وجود، تحولات سیاسی داخلی آن در سال‌های اخیر چه تاثیری بر بقیه جهان خواهد داشت.
کنات دتلفسن، رئیس بنیاد فردریش ایبرت که با حزب حاکم سوسیال دموکرات آلمان مرتبط است، در واشنگتن می‌گوید: «سوالی که مردم دارند این است: آیا ایالات متحده شریک قابل اعتمادی خواهد بود؟» کنات دتلفسن در مصاحبه‌ای با مجله تایم تاکید کرد که «این تصور وجود دارد که با تغییر اکثریت، اعتماد به ایالات متحده دشوارتر از پیش شود.»
نتیجه انتخابات میاندورهای، همچنین نگرانی‌‌های مهمی در زمینه سیاست ایجاد کرده است که علاقه جهانی را به نتیجه این انتخابات بهویژه در زمینه جنگ ادامه‌‌دار روسیه در اوکراین و بحران آب‌‌وهوایی برمی‌‌انگیزد. در حالی که اوکراین از حمایت دوحزبی در واشنگتن به میزان ۶۰ میلیارد دلار برخوردار شده است، اما دریافت بودجه بیشتر در آستانه رأیگیری روز سه‌شنبه به‌طور قابل توجهی زیر سوال رفته است. کوین مک کارتی، نماینده کنگره که قرار است در صورتی که جمهوری‌خواهان کنترل اتاق پایین کنگره را به دست گیرند، جایگزین نانسی پلوسی به عنوان رئیس مجلس شود، ماه گذشته پیشنهاد کرد که هیچ «چک سفیدی» برای اوکراین با ریاست جمهوری‌خواهان وجود نخواهد داشت. گرچه این دست مواضع، تعدیل شده است اما بسیاری از کاندیدا‌ها در داخل حزب جمهوری‌خواه بر این موضع ملی‌گرایانه بیش از پیش پافشاری کردند، که نشان‌دهنده شکاف احتمالی در حزب جمهوری‌خواه است، حزبی که پیش از این شاهد کاهش حمایت از اوکراین در میان رأی‌دهندگانش بوده است. مارجوری تیلور گرین، نظریه‌‌پرداز و نماینده جمهوری‌خواه کنگره، در یک سخنرانی کمپین انتخاباتی، متعهد شد که تحت حکومت جمهوری‌خواهان، «یک دلار دیگر به اوکراین نمی‌‌رسد. کشور ما حرف اول را خواهد زد».
با همه این احوال سیاست خارجی تا حد زیادی در حوزه اختیارات ریاست‌جمهوری باقی می‌ماند، اما با وجود این، این انتخابات بر پارادایم کلی سیاست خارجی و درباره موضوعات مهم جهانی اثرگذار است، بهویژه اگر اقدام درباره آنها مستلزم تایید کنگره باشد. برای مثال، درباره تغییرات اقلیمی، وینجاموری می‌گوید: «بسیار واضح است که حزب جمهوری‌خواه مملو از منکران بحران در باب تغییرات آب و هوا است در نتیجه در کنگره‌ای که در دستان جمهوری‌خواهان است، ممکن است شاهد تغییراتی در این خصوص باشیم.»
اگرچه انتخابات میاندورهای آمریکا به‌طور معمول به عنوان یک‌همه‌‌پرسی درباره حزب در قدرت عمل می‌کند، اما این انتخابات به همان اندازه درباره رئیسجمهور جو بایدن است که در صحنه جهانی محبوبیت نسبی دارد؛ هر چند در داخل کشور محبوبیتی ندارد. تاکنون، نه بایدن و نه ترامپ تایید نکرده‌‌اند که آیا در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده ۲۰۲۴ شرکت خواهند کرد یا خیر. اما نتیجه انتخابات میاندورهای می‌تواند بر این تصمیمات تاثیر بگذارد. ترامپ در شب انتخابات گفته بود تمام اعتبار حمایت‌‌هایش را که در رقابت‌‌هایشان پیروز شده‌‌اند، می‌‌پذیرد، اما در صورت شکست هیچ‌‌کدام از آنها مقصر نیستند. در حالی که بایدن گفته است که «قصد» او بر نامزدی مجدد است، نظرسنجی‌‌ها نشان می‌دهد که اکثریت رای‌‌دهندگان فکر نمی‌کنند بایدن باید دوباره نامزد ریاست‌جمهوری این کشور شود.
صرف نظر از تصمیمات آنها برای کاندیداتوری، این انتخابات میاندورهای، روشن‌‌ترین دلیل را به جهان ارائه می‌دهند که دوران ترامپ در سیاست ایالات متحده یک انحراف نبوده است. سوال پیش روی متحدان آمریکا این است که چگونه از نتایج این انتخابات استفاده کنند. وینجاموری می‌گوید: وقتی نوبت به دخالت ایالات متحده در جهان می‌رسد، بهویژه درباره حمایت این کشور از ناتو و اوکراین، اروپا باید محتاط باشد و این احتیاط از همین انتخابات میاندورهای شروع شده است.
