تاثیر انتخابات کنگره بر آسیا
در حال حاضر، آمریکا با چالش‌های متعدد و مهمی نظیر نرخ بالای تورم، افول شاخص‌های بورس، کاهش شاخص اعتماد مصرف‌کنندگان، ریسک رکود و... مواجه است و شاهد محبوبیت اندک بایدن هستیم. از آنجا که تا انتخابات میاندورهای زمان زیادی باقی نمانده، بعید است که تا آن زمان تغییر زیادی در دیدگاه رأی‌‌‌دهندگان درباره عملکرد بایدن و حزب دموکرات به وجود آید. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که نامزدهای دموکرات برای کسب رأی با مشکلات بزرگی مواجه خواهند بود. در حال حاضر دموکراتها در مجلس نمایندگان از اکثریت ضعیفی برخوردارند و در برخی نواحی احتمال آنکه رقیب جمهوری‌خواه دموکراتها رأی بیشتری کسب کند، زیاد است.
از سوی دیگر، تعدادی از نمایندگان باسابقه دموکرات طی دوسال اخیر از صحنه سیاست خارج شده‌‌‌اند که این عامل نیز از شانس حزب دموکرات برای حفظ اکثریت در مجلس نمایندگان می‌‌‌کاهد. نکته دیگر این است که معمولا رأی‌‌‌دهندگان صرف‌نظر از وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور یا عملکرد دولت، نمایندگان حزبی را که در کنگره در اکثریت است، پای صندوق‌های رأی مجازات می‌کنند. به این ترتیب، شانس حزب دموکرات برای حفظ اکثریت در کنگره اندک است؛ اما هیچ‌گاه نمی‌‌‌توان با قطعیت نتیجه انتخابات را پیش‌بینی کرد.
بررسی‌‌‌ها نشان می‌دهد که دموکراتها برای تصاحب کرسی‌های مورد رقابت شدید از سوی جمهوری‌خواهان کمی شانس دارند؛ این یعنی آنها احتمالا می‌‌‌توانند اکثریت خود را در سنا حفظ کنند. نکته دیگر این است که با آنکه جمهوری‌خواهان شانس بیشتری برای کسب اکثریت در مجلس نمایندگان دارند، بنا به تحلیل‌های فایو ترتی‌ایت(۵۳۸)، به‌رغم میزان پایین محبوبیت بایدن، برای حفظ اکثریت در مجلس نمایندگان ۳۰درصد شانس دارند. به چند دلیل، دموکراتها بهتر از آنچه انتظار می‌رود، در انتخابات آتی ظاهر خواهند شد. واقعیت این است که در ماه‌‌‌های اخیر میزان محبوبیت بایدن به دلیل بهبود نسبی برخی شاخص‌های اقتصادی رشد کرده و جمهوری‌خواهان برای برخی مناطق، نامزدهای ضعیف معرفی کرده‌‌‌اند. به این ترتیب، این احتمال وجود دارد که در انتخابات سه‌هفته دیگر، دموکراتها بتوانند اکثریت خود را در دومجلس سنا و نمایندگان حفظ کنند و حتی ارتقا بخشند.
البته ممکن است تا آن زمان اتفاقات مختلفی رخ دهد و پیش‌بینی‌ها تحقق نیابد. نتیجه انتخابات میاندورهای کنگره هرچه باشد، تاثیر زیادی بر منطقه آسیاپاسیفیک خواهد داشت. در گذشته، به‌ویژه در حوزه جنوب‌شرق آسیا، دولت‌های آمریکا از زمان جرج‌دبلیو بوش، اغلب مسائل مهم این منطقه را نادیده می‌گرفتند. در واکنش به این امر، کنگره بارها وارد عمل شد و به‌ویژه در زمینه جنگ داخلی در میانمار، مسائل حقوق‌بشر، بودجه نظامی آمریکا، عادی‌سازی روابط آمریکا با ویتنام و... نقش مهمی ایفا کرده است. به عبارت دیگر، کنگره آمریکا در منطقه آسیاپاسیفیک نقشی بزرگ‌تر از آنچه از آن انتظار می‌رود، ایفا کرده است. در واقع این نقش بزرگ‌تر از نقشی بوده که کنگره در قبال هم‌پیمان‌های آمریکا در اروپا و خاورمیانه ایفا کرده است.
اگر دموکراتها همچنان در دو مجلس سنا و نمایندگان، اکثریت خود را حفظ کنند، سیاست آمریکا در قبال آسیا تغییر محسوسی نخواهد داشت. مسلما حتی در درون حزب دموکرات بحث‌‌‌هایی درباره سیاست آمریکا در قبال آسیا مطرح است؛ اما اکثر قانون‌گذاران تمایل ندارند آشکارا سیاست خارجی بایدن را مورد انتقاد قرار دهند. به این ترتیب اگر اکثریت دموکراتها در کنگره حفظ شود، سیاست آمریکا در قبال چین سختگیرانه‌تر خواهد شد؛ این یعنی ایالات‌متحده در حوزه صنعت و فناوری تلاش خواهد کرد چین را مهار کند و در حوزه حضور و نقش‌‌‌آفرینی در منطقه، تلاش‌ها برای گسترش نفوذ آمریکا ادامه پیدا خواهد کرد. تمرکز ایالات‌متحده بر مهار چین به احتمال زیاد سبب می‌شود که دولت بایدن همچنان منطقه جنوب شرق آسیا را نادیده بگیرد و این شامل وضعیت میانمار و در مجموع، آسه‌آن می‌شود.
نکته دیگر این است که پیروزی دموکراتها در انتخابات میاندورهای سبب تمرکز سیاست خارجی دولت بایدن بر شمال شرق آسیا و تلاش برای تقویت چارچوب اقتصادی هند و پاسیفیک خواهد شد. در واقع دولت بایدن تلاش خواهد کرد کشورهای بیشتری را به عضویت در این چارچوب اقتصادی تشویق کند. البته این چارچوب حائز ویژگی‌های توافق‌نامه تجاری واقعی نیست؛ اما اگر دموکراتها در کنگره در اکثریت باقی بمانند، دولت بایدن تا جایی که ممکن است تلاش می‌کند این چارچوب اقتصادی را تقویت کند. اگر جمهوری‌خواهان یک یا هر دو مجلس کنگره را به کنترل خود درآورند، سیاست دولت آمریکا در قبال آسیا تغییر خواهد کرد.
البته همان‌طور که گفته شد، بعید است که جمهوری‌خواهان در مجلس سنا به اکثریت دست پیدا کنند؛ اما حتی اگر چنین شود نمایندگان جمهوری‌خواه سنا در زمینه موضوعاتی نظیر چین و تایوان معمولا با دولت بایدن هم‌نظر هستند. آنها همچنین معتقدند، باید بر شمال شرق آسیا و استرالیا تمرکز بیشتری داشت. در این میان باید به این موضوع مهم هم اشاره کرد که تعداد فزاینده‌ای از سناتورهای جمهوری‌خواه معتقدند، آمریکا نباید در مناطق مختلف جهان و موضوعات گوناگون مداخله کند. تعداد این افراد در داخل حزب جمهوری‌خواه به‌سرعت در حال افزایش است و اگر دیدگاه‌‌‌های آنها بر سیاست خارجی آمریکا اثر بگذارد، مسلما در سیاست خارجی تغییراتی مشاهده خواهد شد. البته این عامل بر سیاست‌های داخلی آمریکا هم اثر می‌گذارد.
اگر تعداد بیشتری از نامزدهای جمهوری‌خواه با این طرز فکر به کنگره راه پیدا کنند، بحث‌های بیشتری در داخل کنگره درباره بودجه دفاعی و ارتباط‌های دفاعی و امنیتی آمریکا با استرالیا، کره‌جنوبی و ژاپن مطرح خواهد شد. همچنین این سوال به طور جدی مطرح می‌شود که آیا آمریکا باید همچنان خود را به دفاع از تایوان متعهد بداند؟
درست همان‌طور که هر حزب رقیب، مایل است رئیس‌جمهور وقت را تضعیف کند، به‌ویژه در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری، اگر جمهوری‌خواهان در سنا اکثریت را کسب کنند، از برنامه‌‌‌های اقتصادی دولت بایدن در آسیا انتقاد خواهند کرد. اگرچه برخی سناتورها نظیر مک‌کانل از همکاری‌های آمریکا و آسیا در حوزه اقتصاد حمایت می‌کنند؛ اما در هر حال سناتورهای جمهوری‌خواه تلاش خواهند کرد تغییراتی در سیاست‌های دولت در قبال آسیا به وجود آورند. نکته دیگر این است که اگر جمهوری‌خواهان اکثریت را در مجلس نمایندگان کسب کنند، تاثیر این تحول در سیاست آمریکا در قبال آسیا بیشتر خواهد بود.
تعداد جمهوری‌خواهان انزواطلب در مجلس نمایندگان بیشتر است و تعداد زیادی از نامزدهای جمهوری‌خواهان با این طرز فکر در انتخابات میاندورهای ماه نوامبر با دموکراتها رقابت خواهند کرد. اگر جمهوری‌خواهان اکثریت را در مجلس نمایندگان کسب کنند، چالش‌هایی در روابط آمریکا و شرکای تجاری این کشور به وجود خواهد آمد. بسیاری از جمهوری‌خواهان معتقدند که کشورهای دوست آمریکا در آسیا به اندازه کافی برای دفاع از خود بودجه اختصاص نمی‌‌‌دهند. از سوی دیگر برخلاف دولت بایدن، تعداد زیادی از جمهوری‌خواهان مایل نیستند که اگر تایوان مورد حمله چین قرار گرفت، آمریکا در این امر دخالت کند. مشاهده می‌شود که نتیجه انتخابات سه‌هفته بعد در آمریکا بر مسائل داخلی و بین‌المللی تاثیرات زیادی خواهد داشت.
