تبعات لغو معافیت مالیاتی
در سال‌های اخیر، تلاش‌‌‌های بسیاری در جهت مخالفت با مناطق آزاد و از بین بردن آنها در کشور صورت گرفته و این مشکل عظیمی است که فعالان اقتصادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. یکی از این مشکلات، پیشنهاد کاهش مدت‌زمان معافیت مالیاتی و رساندن آن به پنج‌سال است. البته پیش از این نیز بارها تیرهای نمایندگان و مسوولان دولتی به مناطق آزاد اصابت کرده است؛ از کاهش اختیارات دبیرخانه شورای‌عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی با قرار گرفتن ذیل وزارت امور اقتصادی و دارایی گرفته تا عدم‌اجرای قانون چگونگی اداره مناطق آزاد و ملزم‌کردن فعالان اقتصادی مناطق به پرداخت مالیات ارزش‌افزوده که نتیجه همه این اقدامات در یک کلام، فرار سرمایه‌گذاران و از بین رفتن هسته اصلی شکل‌‌‌گیری مناطق آزاد کشور است!
با وجود آنکه در قانون، چگونگی اداره مناطق آزاد براساس معافیت مالیاتی بیست‌ساله این مناطق تصریح شده است، باز هم به بهانه اینکه نیاز نیست فعالان اقتصادی مناطق آزاد مالیات بدهند، آنها را ملزم به ارائه اظهارنامه سفید کردند. اما پس از دادن این اظهارنامه، اکثر فعالان اقتصادی جریمه شدند و مالیات‌‌‌های سنگین برای آنها وضع شد؛ بنابراین معافیت مالیاتی مناطق آزاد کان‌‌‌لم‌‌‌یکن شد.
فعالان اقتصادی با عنایت به مزیت‌‌‌های خاص در کنار معافیت مالیاتی بیست‌ساله، سرمایه‌گذاری خود را در مناطق آزاد آغاز کردند؛ اما شاهد هستیم که در کشورهای همسایه، معافیت‌‌‌های مالیاتی وسوسه‌کننده به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهند. ضمن اینکه برخی کشورها این مزیت را به صورت مادام‌‌‌العمر در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهند؛ ولی در مناطق آزاد ایران، تنها آیتمی که به آن دلخوش و امیدوار بودیم، معافیت مالیاتی بیست‌ساله بود که درحال حاضر پیشنهاد حذف آن را مطرح کردهاند! می‌‌‌توانستیم در جنگ اقتصادی فعلی، تحریم‌‌‌ها را با توجه به ویژگی‌‌‌ها و ظرفیت‌‌‌های مناطق آزاد در ایران کم‌‌‌رنگ کنیم. اکنون تمام معافیت‌‌‌های مالیاتی و مزیت‌‌‌های مناطق آزاد و دلگرمی‌‌‌های سرمایه‌گذاران، یکی پس از دیگری درحال از بین رفتن است.
اگر معافیت مالیاتی این مناطق حذف شود، این مناطق، دیگر چه تفاوتی با سرزمین اصلی خواهند داشت؟فعاان اقتصادی با مشکلات و دردسرهای رفت و آمد میان مناطق آزاد و سرزمین اصلی روبه‌‌‌رو هستند؛ از هزینه‌‌‌هایی که متحمل می‌‌‌شوند تا افزایش قیمت مصالح، موادغذایی، نرخ کرایه‌‌‌ها و... بنابراین هر فعال اقتصادی با حذف امتیازها، دیگر برای فعالیت به مناطق آزاد نمی‌‌‌آید، بلکه به شهری می‌رود که اسم مناطق آزاد روی آن نباشد. این درحالی است که برخی کشورها فرش‌قرمز برای سرمایه‌گذاران ایرانی پهن کردهاند و با آغوش باز از آنان استقبال می‌کنند تا امارات دیگری ساخته شود. اگر با رویکرد و روش فعلی پیش برویم، مطمئن باشید که سرمایه‌گذاران ایرانی فرار می‌کنند!بی‌‌‌تردید سرمایه‌گذار در وهله اول به فکر خود و سرمایه‌‌‌ای است که در این مدت به دست آورده است؛ بنابراین وقتی نمی‌‌‌توانیم سرمایه‌گذار ایرانی را حفظ کنیم، مطمئن باشیم که سرمایه‌گذار خارجی نیز هرگز جذب مناطق آزاد ما نخواهد شد.
