یکی از اهداف اجرای قانون هدفمندی یارانه‌‌‌ها، کنترل میزان مصرف سوخت در کشور، در کنار حمایت از خانوارهای آسیب‌پذیر بود. در بعد حمایت از خانوارها، نه‌تنها دولت جامعه هدف را گم کرد و بیش از ۷۰میلیون نفر یارانه نقدی دریافت می‌کنند، بلکه به ظن برخی کارشناسان، با اصلاح قیمت حامل‌‌‌های انرژی، نه‌تنها مصرف کنترل نشد، بلکه افزایش هم پیدا کرد.  با این حال، به‌رغم تلاش و توجیه سیاستگذاران برای جبران بخشی از فشار ناشی از اصلاح قیمت حامل‌‌‌های انرژی با پرداخت انواع یارانه‌‌‌ها، به دلیل افزایش سطح عمومی قیمت‌ها، تورم و از سوی دیگر، کاهش درآمد سرانه نسبت به هزینه، امروز یارانه‌‌‌های نقدی و معیشتی جز در دهک‌‌‌های آسیب‌پذیر اثری ندارند. با این حال، پس از تولد یارانه نقدی در سال ۱۳۸۹ و تولد یارانه معیشتی در سال ۱۳۹۸ در اقتصاد ایران، حالا زمزمه‌‌‌هایی درباره تولد یارانه جدید هم در اقتصاد ایران مطرح می‌شود. دولت سیزدهم که برای حذف ارز ۴۲۰۰تومانی در اقتصاد ایران آستین بالا زده، ظاهرا قرار است با پرداخت یارانه جدید، فقط سمت و سو و روش تخصیص را تغییر دهد؛ یارانه‌‌‌‌‌‌ای که هرچند بر اساس شنیده‌‌‌ها و مباحث اولیه مطرح شده، بیش از دو برابر میزان یارانه نقدی فعلی است، اما به اعتقاد برخی کارشناسان، تغییر مسیر به سمت اصلاح نیست، بلکه تداوم رویه‌‌‌های گذشته با ورژن جدید خواهد بود. «دنیای‌اقتصاد» در این پرونده از باشگاه اقتصاددانان، به موضوع ضرورت اصلاح یارانه‌‌‌ نقدی پرداخته است.

 

اخبار مرتبط