نرخ مشارکت در تابستان ۱۴۰۰ نسبت به تابستان ۱۳۹۹ از کاهش ۷/ ۰درصدی حکایت دارد. به تعبیر ساده، تمایل برای ورود به بازار کار یا حتی انگیزه جست‌وجوی شغل در گروه‌های سنی در سن کار کاهش یافته است. نرخ مشارکت نیز در هر دو گروه زنان و مردان نسبت به تابستان سال گذشته با کاهش مواجه شده است.

نکته قابل تامل این است که انگیزه اشتغال و جست‌وجوی کار در مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری افت بیشتری داشته است. به استناد آمارهای مرکز آمار ایران، در حالی که نرخ مشارکت اقتصادی مناطق شهری در دومین فصل سال کمتر از نیم‌درصد (۴/ ۰) کاهش یافته بود، این نرخ در مناطق روستایی نیز ۴/ ۱درصد کمتر شده بود.

دومین شاخص مورد سنجش در بازار کار، «نسبت اشتغال» است که در تابستان امسال ۶/ ۰درصد کاهش داشته است. نکته مهم این است که نسبت اشتغال در بین زنان نسبت به گروه مردان، کاهش بیشتری داشته است.

اما علاوه بر نرخ مشارکت و نسبت اشتغال، «نرخ بیکاری» نیز افزایش ۱/ ۰درصدی داشته است. این میزان رشد، ناچیز به نظر می‌رسد، اما این موضوع در کنار دو شاخص دیگر، سیگنال‌‌‌های منفی بازار کار در اقتصاد را نشان می‌دهد.

نکته قابل تامل این است که بیکاری زنان بیش از یک‌درصد در تابستان امسال افزایش پیدا کرده است. برایند نتایج طرح آمارگیری مرکز آمار از وضعیت نیروی کار در دومین فصل سال، نشان می‌دهد که علاوه بر سیگنال‌‌‌های منفی، زنگ هشدار اشتغال بانوان به صدا درآمده است. در حالی که نرخ بیکاری در گروه مردان، نسبت به تابستان سال گذشته بدون تغییر بود، این نرخ برای زنان ۲/ ۱درصد افزایش یافت. افزایش نرخ بیکاری در برابر کاهش بیشتر نسبت اشتغال در گروه زنان نسبت به مردان، زنگ هشدار را برای بازار کار زنان به صدا درآورده است.

 

 

اخبار مرتبط