بر این اساس از جمله اهداف اصلی طراحان آموزش‌های مهارتی در ایران نیز، کاربردی کردن آموزش‌ها و ارائه فنون و مهارت‌های مورد نیاز بازار کار و در نهایت زمینه‌سازی برای اشتغال دانش‌آموختگان است. اما در پژوهش‌های متعددی نشان داده شده که ارتباط آموزش‌های مهارتی با نیاز جامعه و بازار کار در حالت خوش‌بینانه در حد متوسط است یا آنچنان که باید موجب بالا رفتن کارآیی و کارآفرینی نیروی انسانی برای کمک به رشد اقتصادی و اشتغال در جهت بهبود و کیفیت زندگی مردم نشده است. تحقق این هدف مستلزم شناخت نیازهای در حال تغییر بازار کار، کارآیی و انعطاف‌پذیری نظام آموزشی است. مهم‌ترین مشکلات برای کسب این سه ویژگی، یعنی کارآیی، انعطاف‌پذیری و پاسخگویی به نیازهای بازار کار عبارتند از: نبود ساختار اجرایی و آموزشی نظام‌مند آموزش‌های مهارتی، ارتباط ضعیف میان آموزش‌های مهارتی و مراکز تولیدی و خدماتی و نبود پشتوانه علمی برای ارتقای کیفی این آموزش‌ها.  کارشناسان در این پرونده باشگاه اقتصاد‌دانان به بررسی اثر آموزش‌های کاربردی و لزوم تحول در آموزش‌های فنی و حرفه‌ای پرداخته‌اند.