ناامیدی در اوپک

اوپک در گزارش ماهانه خود پیش‌بینی رشد تقاضای جهانی برای نفت در سال‌جاری را ۴۰ هزار بشکه کاهش داده و آورده است سال آینده بازار با اندکی مازاد عرضه مواجه خواهد شد. از دید اوپک، ضعف اقتصاد جهان که حاصل عوامل گوناگون به‌ویژه تنش‌های تجاری بین چین و آمریکا و بحران بر سر خروج انگلستان از اتحادیه اروپاست از رشد تقاضا می‌کاهد و ضروری است اوپک و کشورهایی که در برنامه کاهش عرضه حضور دارند این برنامه را ادامه دهند. از پیش یک مقام نفتی عربستان به احتمال انجام اقدامات بیشتر برای بالا بردن قیمت‌ها اشاره کرده است. در بخش دیگری از گزارش اوپک آمده است: «افق بازار نفت چندان رضایت بخش نیست؛ زیرا مشاهده می‌شود که گزارش‌ها از برخی شاخص‌های اقتصادی اقتصادهای بزرگ منفی است و حجم تجارت جهانی کاهش یافته است. اوپک از نزدیک وضعیت عرضه و تقاضا را زیر نظر خواهد داشت و تلاش خواهد کرد ثبات بازار حفظ شود.» سیاست اوپک در حوزه حمایت از قیمت‌ها از طریق کاهش عرضه به توسعه صنعت نفت شیل در آمریکا کمک کرده و نیز بر تولید نفت برخی کشورها افزوده است. در این میان پیش‌بینی می‌شود سال آینده نیاز جهان به نفت اوپک کمتر خواهد شد.

در گزارش اوپک آمده است سال آینده تقاضای جهانی برای نفت این سازمان ۴/ ۲۹ میلیون بشکه در روز است که ۳/ ۱ میلیون بشکه کمتر از سال‌جاری میلادی است. البته از دید اوپک سال آینده رشد تقاضا برای نفت ادامه پیدا خواهد کرد. ماه گذشته میلادی اوپک و دیگر کشورهایی که در برنامه کاهش عرضه حضور دارند این برنامه را تا مارس سال آینده تمدید کردند. اما اخیرا این باور به‌وجود آمده که این کاهش برای بالا بردن قیمت‌ها کافی نیست زیرا کاهش نرخ رشد اقتصاد جهان از رشد تقاضا می‌کاهد و اوپک به تنهایی قادر نیست زمینه افزایش پایدار قیمت‌ها را فراهم کند. در واقع تا زمانی که وضعیت اقتصاد جهان بهبود نیابد قیمت نفت نمی‌تواند رشد کند. همکاری اوپک و روسیه بر سر کاستن از عرضه نفت و حمایت از قیمت‌ها، از حدود سه سال پیش آغاز شد و تا همین اواخر این همکاری موثر بود زیرا تقاضا رشد طبیعی داشت و نگرانی درباره ضعف در اقتصاد جهان وجود نداشت. اکنون به دلیل کاهش نرخ رشد اقتصاد جهان که تا سال آینده نیز ادامه پیدا می‌کند تاثیر برنامه کاهش عرضه نفت کم شده است و این بدان معناست که اوپک و دیگر تولیدکنندگان نفت باید برای دوران قیمت پایین نفت آماده باشند. فعالان بازار نفت بیشترین توجه را به روابط تجاری چین و آمریکا دارند زیرا عامل اصلی ضعف کنونی در اقتصاد جهان تنش‌های تجاری بین این دو کشور است.