میم رسا

یکی از کارشناسان وابسته به یک موسسه تحقیقاتی - انتفاعی در آن سوی آب‌های آرام پس از چند ماه سروکله زدن با اژدهای تجارت خارجی چین و بالا و پایین کردن آمار و ارقام به این نتیجه تقریبا مشکوک رسیده است که صادرات این کشور به ممالک آسیایی سالانه ۵۰میلیون فرصت شغلی را به طور مستقیم در این ممالک از بین می‌برد. این کارشناس همچنین با اشاره مستقیم به آرای اقتصادی کسانی چون فریدمن و آماتیارسن، رخش سخن را در میدان نظریه به جولان درآورده و اعلام کرده است که رشد تجارت خارجی چین با توسعه بیکاری در ممالک مورد نظر نسبت مستقیم دارد.(البته توجه داشته باشید که اصطلاح «توسعه بیکاری» نیز ساخته همین کارشناس است) با توجه به نظریات تقریبا خطرناک این کارشناس وابسته به آن سوی آب‌های آرام، چند پیشنهاد غیر کارشناسانه به شرح زیر صادرات می‌کنیم:

۱ -ممالک آسیایی تا اطلاع ثانوی تعرفه‌های گمرکی خود را ۱۰۰۰۰درصد افزایش دهند. البته اگر عضو WTO هستند باید دنبال راه‌حل جایگزین باشند.

۲ -با توجه به اینکه WTO مسوول رسیدگی به شکایات مربوط به توسعه بیکاری و قیمت‌شکنی و غیره است هر چه سریعتر با این سازمان تماس گرفته شود.

۳ -از این پس به جای واردات از چین، واردات از ماچین در دستور کار قرار گیرد. چون دو کشور چین و ماچین رقیب تجاری هم بوده و این سیاست در نهایت موجب کاهش واردات از چین می‌شود.

۴ -از سوی دیگر لغو واردات از چین موجب توسعه بیکاری در آن کشور خواهد شد پیشنهاد می‌شود ممالک آسیایی به فکر آینده کشور اژدها و جمعیت ۵/۱میلیاردی آن باشند در غیر این صورت احتمال شیوع مجدد بیماری سارس وجود دارد.

۵ -به آن کارشناس وابسته پیشنهاد می‌کنیم که یک مقاله کارشناسانه هم در باره کشور ماچین بنویسد. سوال ما این است که آیا واردات از ماچین هم موجب توسعه بیکاری می‌شود؟