این صندوق قرار بود سال‌گذشته در COP۲۷ ایجاد شود، اما به دلیل اختلافات بین کشورهای توسعه‌‌‌‌‌یافته و درحال‌توسعه، تشکیل آن به تعویق افتاد، با این حال توافق اخیر نشان‌دهنده پیشرفت قابل‌توجهی در این زمینه است. چندین کشور قبلا برای کمک به این صندوق تعهداتی برعهده گرفته‌‌‌‌‌اند. مجموع این تعهدات حدود ۳۰۰‌میلیون دلار است.  براساس گزارش فائو، حدود یک‌سوم (یا ۳۵‌درصد) از برنامه‌های اقدام اقلیمی فعلی به صراحت به زیان و خسارت ناشی از تغییرات آب وهوایی اشاره می‌کنند. این امر نشان‌دهنده اهمیت فزاینده این موضوع در صحنه جهانی است، به‌ویژه در بخش کشاورزی که به‌عنوان یک بخش تاثیرپذیر از تغییرات آب‌و‌هوایی شناخته می‌شود. این مطالعه بر نیاز مبرم به تلاش‌های هدفمند برای کاهش آسیب‌‌‌‌‌پذیری‌‌‌‌‌های سیستم‌های کشاورزی و غذایی تاکید می‌کند و نقش محوری آنها در تامین غذا و معیشت جوامع را به رسمیت می‌‌‌‌‌شناسد.

در سال‌۲۰۲۰، بخش کشاورزی و غذایی بیش از ۸۶۶‌میلیون نفر را در سراسر جهان به‌کار گرفت و گردش مالی آن به ۳.۶‌تریلیون دلار رسید. کشورهای درحال توسعه که در خط‌مقدم تغییرات آب‌وهوایی قرار دارند و با پیامدهای شدید رویدادهای آب‌وهوایی مانند خشکسالی، سیل و افزایش سطح آب دریا مواجه هستند، به‌طور مداوم برای ایجاد این صندوق تلاش کرده‌‌‌‌‌اند. خسارات و آسیب‌ها در حوزه سیستم‌های کشاورزی و غذایی ‌بار اقتصادی قابل‌توجهی را تحمیل می‌کنند. داده‌های حاصل از ارزیابی‌‌‌‌‌های پس از فاجعه که بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۲ انجام شده، نشان می‌دهد که زیان‌های کشاورزی به‌طور متوسط ۲۳‌درصد از کل خسارات ناشی از بلایا در همه بخش‌ها را تشکیل می‌دهد. خشکسالی به تنهایی بیش از ۶۵‌درصد از زیان‌های بخش کشاورزی را در این دوره ایجاد‌کرده است که به‌معنای ازدست‌رفتن تولید محصولات زراعی و دامی به ارزش تخمینی ۳.۸‌تریلیون دلار در ۳۰ سال‌گذشته است.

براساس این گزارش، انتظار می‌رود رویدادهای آب وهوایی باعث افزایش زیان و خسارت شوند و بر بهره‌‌‌‌‌وری، کارآیی و معیشت کسانی که به سیستم‌های کشاورزی و غذایی وابسته هستند، تاثیر منفی بگذارند. این گزارش همچنین بر نیاز فوری به بهبود روش‌ها و ابزارهای ارزیابی تاثیرات منفی تغییرات آب‌وهوایی تاکید می‌کند، همچنین فقدان یک تعریف واحد برای «ضرر و زیان» یکی از چالش‌های اصلی در زمینه مقابله با تغییرات آب‌وهوایی است. پژوهشگران معتقدند که حمایت مالی برای تطبیق سیستم‌های کشاورزی و غذایی با تغییرات آب‌وهوایی و افزایش مقاومت در‌برابر تاثیرات آن، ضروری است، با این حال آنها همچنین دریافته‌‌‌‌‌اند که سطح فعلی تامین مالی برای پاسخگویی به نیازهای این سیستم‌‌‌‌‌ها کافی نیست. این مطالعه نشان می‌دهد که داده‌های دقیقی در موردنیازهای مالی برای جبران خسارت ناشی از تغییرات آب‌وهوایی وجود ندارد، بنابراین توسعه راه‌‌‌‌‌حل‌‌‌‌‌هایی برای جمع‌‌‌‌‌آوری و تحلیل داده‌های مالی مربوط به زیان و خسارت ناشی از تغییرات آب‌وهوایی مورد‌نیاز است.