افزایش نرخ بهره بین‌بانکی پس از ۲هفته کاهش
این نرخ در ۱ آذرماه، ۲۳.۶۰درصد بوده است. این نرخ در هفته منتهی به ۲۴آبان ماه، ۲۳.۶۳درصد و در هفته منتهی به ۱۷آبان ماه، ۲۳.۵۶درصد بوده است. این نرخ ۱۰آبان ماه، ۲۳.۶۰درصد و در هفته منتهی به ۳ آبان‌ماه، ۲۳.۷۱درصد بوده است. نرخ بهره بین بانکی در هفته منتهی به ۲۶مهرماه، ۲۳.۷۲درصد بود. این نرخ در هفته منتهی به ۱۹مهرماه به ۲۳.۷۶درصد و هفته پیش از آن ۲۳.۷۵درصد بوده است. نرخ بهره بین بانکی در پایان هفته منتهی به ۵مهر ماه با رکوردشکنی ۱۰سال به ۲۳.۸۰درصد افزایش یافته بود. روند صعودی نرخ بهره بین‌بانکی از بهمن ماه سال گذشته آغاز شد؛ از هفته منتهی به ۳۰آذرماه، نرخ سود بین‌بانکی وارد کانال ۲۱درصدی شده و تا هفته منتهی به ۱۹بهمن‌ماه در همین کانال در نوسان بود؛ ولی از ۲۶بهمن‌ماه این نرخ رکورد جدیدی در کانال ۲۲درصدی به ثبت رساند و حالا این نرخ در کانال ۲۳درصدی در نوسان است.
با افزایش نرخ بهره بانکی در هفته گذشته، به نظر می‌رسد بانک مرکزی برای کنترل عملیات بانک‌ها در بازار بین بانکی مجبور به افزایش نرخ بهره شده است. نرخ بهره بین بانکی رکورد سال‌های گذشته خود را شکسته و به سقف کریدور نزدیک شده است. بانک مرکزی در واکنش به افزایش نرخ سود بین‌بانکی، کریدور این نرخ را که پیش از این از ۱۴ تا ۲۲درصد بود به ۱۷ تا ۲۴درصد افزایش داد، نرخ بهره بین‌بانکی بار دیگر به سقف کریدور جدید خود نزدیک می‌شود و باید دید که بانک مرکزی اجازه شکسته شدن این سقف را خواهد داد یا خیر؟ در حال حاضر بانک‌های مرکزی دنیا در سیاستگذاری پولی یک کریدور نرخ بهره تعریف می‌کنند، کف و سقفی تعریف‌شده و معمولا نرخ بهره هدف، در وسط این کریدور تعیین می‌شود، به‌عنوان مثال نرخ بهره هدف ۱۸درصد است.
در صورت مدیریت صحیح، طبیعتا نرخ بهره در بازار بین بانکی از این سقف کریدور نباید بالاتر برود یا از کف آن به عدد پایین‌تری برسد. بانک‌های مرکزی در حال حاضر هدف‌گذاری تورمی انجام می‌دهند و این موضوع متعارف است، به‌عنوان مثال اعلام می‌کنند، نرخ تورم هدف، ۲۲درصد است و با همین نرخ بهره، به آن هدف می‌رسند و به اقتصاد جهت‌دهی می‌کنند؛ پس نرخ بهره بین بانکی که به آن لنگر اسمی گفته می‌شود، ابزاری است برای کنترل و هدف‌گذاری تورم که در همه دنیا از آن استفاده می‌کنند./فارس
