نرخ سود بین‌بانکی در هفته منتهی به ۱۹خردادماه ۵۷/ ۲۰‌درصد و در هفته منتهی به ۱۲خرداد ۵۵/ ۲۰‌درصد بود. این نرخ از چهارم آذرماه سال قبل به سطح ۲۱درصدی ورود کرده بود؛ ولی از نیمه دی‌ماه کاهشی شد و به سطح ۲۰درصدی بازگشت که به نظر می‌رسد با حداقل تغییرات ممکن در محدوده ۲۰درصدی در حال تثبیت است. نرخ سود بین‌‌‌بانکی براساس عرضه و تقاضاست و ثابت نیست. این نرخ نوسان دارد؛ به‌‌‌گونه‌‌‌ای که با افزایش تقاضا برای دریافت وام بین‌‌‌بانکی و از سوی دیگر عدم‌عرضه متناسب با آن، نرخ سود بالاتر می‌رود و بر‌‌‌عکس. برخی از کارشناسان اقتصادی معتقدند کاهش نرخ سود بانکی می‌‌‌تواند نقش مهمی در حرکت نقدینگی از بانک به بازار سرمایه داشته باشد و سبب رونق بازار سرمایه شود. این در حالی است که گروه دیگری از کارشناسان اقتصادی معتقدند نرخ بهره بین‌‌‌بانکی نباید کاهش یابد؛ زیرا اثرات تورمی شدیدی دارد و اگر نرخ بهره بین‌‌‌بانکی خیلی کاهش پیدا کند، موجب کاهش سود سپرده‌‌‌های بانکی می‌شود.

نرخ سود بین بانکی چیست؟

بانک‌ها در پایان دوره مالی کوتاه‌مدت (روزانه یا هفتگی) با مازاد یا کسری نقدینگی مواجه می‌‌‌شوند که باید آن را به تعادل برسانند. اگر بانکی با کسری نقدینگی مواجه شود، باید با استقراض یا وام گرفتن درصدد جبران آن برآید. از سوی دیگر برای به تعادل رساندن مازاد نقدینگی خود نیز باید اقدام به عرضه آن کند. بانک‌ها برای اینکه به بانک مرکزی متوسل نشوند، بازاری را به نام بازار بین‌‌‌‌بانکی تشکیل داده‌اند و در آن اقدام به عرضه و تقاضای نقدینگی، آن هم به صورت وام می‌کنند. بنابراین در بازار بین بانکی، انتقال نقدینگی از موسسات مالی دارای مازاد به موسسات مالی دارای کسری وجوه اتفاق می‌‌‌افتد.

بازار بین‌بانکی موجب می‌شود که بانک‌ها دیگر برای تامین نقدینگی و منابع مالی موردنیاز کوتاه‌مدت خود به بانک مرکزی مراجعه نکنند که خود این موضوع به بانک‌مرکزی در جهت کنترل حجم نقدینگی کمک می‌کند. عمده وام‌‌‌های بین‌بانکی دارای سررسید یک‌هفته و کمتر بوده و نرخ سود بر مبنای نرخ سود بین‌بانکی تعیین می‌شود. نرخ سود بین بانکی متناسب با عرضه و تقاضا تعیین می‌شود؛ به طوری که با افزایش تقاضا برای دریافت وام بین‌بانکی یا عدم‌عرضه متناسب با آن، نرخ سود روند صعودی یا نزولی به خود می‌گیرد.