با وجود این مواضع مثبت اقلیمی، ایالات متحده همچنان در نشست کاپ ۲۷ هدف اصلی خشم فعالان اقلیمی بود. آنان آمریکا را به‌دلیل مانع‌تراشی و توجه نکردن به نقش خود به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای در تاریخ، سرزنش می‌کردند. گروه‌های اقلیمی در این نشست به ایالات متحده لقب نامطلوب «فسیل عظیم» را دادند، زیرا ظاهرا این کشور نتوانسته بود تا آن زمان موضوع جبران ضرر و زیان تغییر اقلیمی را در کاپ ۲۷ به سرانجام مثبتی برساند. هیات اعزامی ایالات متحده در شرم‌الشیخ و در رأس آن جان کری، نماینده ویژه اقلیمی دولت آمریکا که از این تصویر ناراحت بود، از فرصت سخنرانی پایانی خود استفاده و تمرکز افکار عمومی را به چین به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای در جهان، معطوف کرد.

کری گفت: همه کشورها در انتخاب‌های چین در این دهه‌‌ حساس سهیم هستند. ایالات متحده و چین باید بتوانند با هم پیشرفت را سرعت بخشند، نه‌تنها به خاطر ما، بلکه برای نسل‌های آینده. همه ما امیدواریم چین به مسوولیت جهانی خود عمل کند. به گفته پل بلدسو، مشاور پیشین اقلیمی کلینتون که اکنون در موسسه سیاست مترقی در واشنگتن کار می‌کند، کری و تیمش در پایان مذاکرات مصر از اینکه مقصر شناخته شدند، بسیار ناامید بودند. وی گفت: «به‌‌نوعی آمریکا به واسطه اقدام تهاجمی در زمینه انتشار گازهای گلخانه‌ای نزد افکار عمومی به‌عنوان کشور شرور اقلیمی تلقی شد. درحالی‌‌که انتشار گازهای گلخانه‌ای روسیه و چین دیوانه‌وار در حال رشد هستند، این کشورها در تیررس انتقادات فعالان اقلیمی قرار ندارند.»

وی توضیح داد: منظورم این است چنانچه انتشار گازهای گلخانه‌ای چین را کنترل نکنیم، اقلیم جهان از کنترل خارج خواهد شد. نیت هالتمن که پارسال عضوی از تیم مذاکره‌کننده جان کری در اجلاس کاپ ۲۶ در گلاسکو بود، گفت پس از تصویب قانون «کاهش تورم» از سوی دموکرات‌ها در تابستان گذشته که شامل بودجه‌ای بیش از ۳۷۰‌میلیارد‌دلاری از جمله برای پیشبرد انرژی‌های تجدیدپذیر و خودروهای برقی بود، ایالات متحده «با سر بالا» وارد مذاکرات اقلیمی در مصر شد. او گفت: ایالات متحده، به‌عنوان یکی از رهبران کلیدی، در راستای دستیابی به نتیجه اقلیمی مورد‌نظر جهان عمل می‌کند. پس از سفر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، به تایوان در ماه اوت، ایالات متحده و چین، دو کشور تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانه‌ای جهان، در یک نوع انجماد عمیق دیپلماتیک درباره مسائل اقلیمی قرار داشتند. اما اجلاس کاپ ۲۷ که با نشست سران گروه بیست (G۲۰) و از سرگیری گفت‌وگوی بایدن با شی جین‌پینگ همراه بود، شاهد آغاز گرم‌ شدن دوباره روابط اقلیمی دو کشور بود.

انتشار کنونی گازهای گلخانه‌ای چین تقریبا سه برابر آمریکاست. چین در‌حالی‌‌که به ابرقدرت برجسته انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل شده است، مصرف زغال‌سنگ را با سرعتی افزایش می‌دهد که دانشمندان می‌گویند جهان را به‌طور فاجعه‌باری از گرمایش ۵/ ۱درجه سانتی‌گراد فراتر خواهد برد. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، در واکنش به عدم‌پیشرفت در برنامه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در اجلاس کاپ ۲۷ گفت: سیاره ما هنوز در اتاق اورژانس است. وی تصریح کرد: اکنون باید انتشار گازهای گلخانه‌ای را به‌شدت کاهش دهیم و این موضوعی است که اجلاس کاپ ۲۷ به آن نپرداخت. جهان هنوز به جهش عظیم در جاه‌طلبی اقلیمی نیاز دارد. چین و بسیاری از فعالان اقلیمی، بر سابقه طولانی آمریکا در آلایندگی کربن و رعایت نکردن تعهدات گذشته در زمینه تامین مالی اقلیمی در قبال کشورهای درحال‌توسعه که درگیر امواج گرما، خشکسالی، سیل و دیگر آثار تغییرات اقلیمی هستند، تاکید می‌کنند.

بایدن در تلاش برای جبران این کاستی، وعده ۱۱میلیارد دلار کمک اقلیمی داده است، اگرچه این بودجه احتمالا از سوی مجلس نمایندگان آمریکا در زمانی‌که در کنترل جمهوری‌خواهان در ژانویه قرار می‌گیرد، مسدود خواهد شد. اد مارکی، سناتور دموکرات که از اجلاس کاپ ۲۷ بازدید کرد، گفت: «یک‌چهارم دی‌اکسید کربن در جو ما، قرمز، سفید و آبی است» (کنایه از نقش تاریخی آمریکا در افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو). وی تصریح کرد: «ایالات متحده مسوولیت اخلاقی و سیاره‌ای برای شراکت، نه ممنوعیت، در تامین مالی عادلانه اقلیمی دارد. ما نمی‌توانیم بگذاریم کشورهایی که کمترین مسوولیت در قبال بحران اقلیمی دارند قربانی شوند و این بار سنگین را به تنهایی به دوش بکشند.» در جریان نشست کاپ ۲۷، ایالات متحده با انتقاد شدید در مورد افزایش پروژه‌های جدید نفت و گاز در این کشور مواجه شد.

به گفته اوزاوا بینشی آلبرت، از «اتحادیه عدالت اقلیم»، توسعه طرح‌های بازار کربن برای خرید گواهی جبران انتشار کربن فقط قاره آفریقا و کشورهای جنوب جهان را به آینده‌ای پر از آلودگی و هرج‌و‌مرج محیط‌زیستی محکوم می‌کند، همه اینها به نفع صنعت سوخت فسیلی و تجارت شرکت‌های بزرگ نفتی است. بایدن در کشور خود با فشار فعالان برای اعلام وضعیت اضطراری اقلیمی برای دورزدن ناسازگاری جمهوری‌خواهان و محدودکردن صدور اجاره‌نامه‌هایی که هنوز آزادانه برای حفاری نفت و گاز اعطا می‌شود، مواجه خواهد شد. با‌این‌حال، به گفته پل بلدسو، تمرکز رئیس‌جمهور آمریکا در مورد موضوع اقلیم بر «چین، چین و باز هم چین» خواهد بود.