ترفند
السیدی یا پلاسما
بیشتر از نود درصد تلویزیونهای دیجیتال امروزی با استفاده از فناوریهای السیدی یا پلاسما ساخته میشوند؛ به طوری که بسیاری از افراد این فناوری را معادل با HDTV میدانند. یکی از نکاتی که شاید برای بسیاری از کاربران نامفهوم باشد، فرق دقیق این دو فناوری با یکدیگر است. مخصوصا اگر شما تمایل به خرید مدلهایی با اندازه بزرگتر از چهل اینچ را داشته باشید، خواهید دید که هر شرکتی معمولا هم مدل السیدی و هم مدل پلاسما را در آن اندازه تولید کرده است. در این شرایط اگر شما تفاوتهای دقیق این دو را ندانید، نمیتوانید با توجه به نیازهای خود انتخاب صحیحی داشته باشید. حالا میخواهیم تا حدودی تفاوتهای مهم السیدی و پلاسما را با یکدیگر مقایسه و مزایا و معایب هر یک را بررسی کنیم.
در السیدیها یک منبع نور مجزا که در واقع یک لامپ فلورسنت است، وجود دارد که این نور با گذشتن از داخل کریستال مایع و فیلتر رنگ تغییر وضعیت داده و به چشم ما میرسد. مشکلی که در السیدیها به وجود میآید، در مورد رنگ مشکی است.
وقتی یک سلول باید رنگ مشکی تولید کند، در واقع باید جلوی عبور این نور را بگیرد تا رنگ کاملا مشکی به چشم بیننده برسد. ولی این عمل به خاطر نور پسزمینه که همواره وجود دارد، به طور صددرصد موفقیتآمیز نیست و سطح رنگ مشکی در آنها کاملا دقیق در نمیآید. هرچند با پیشرفت فناوری این مساله مدام در حال بهبود یافتن است، ولی به هر صورت هنوز السیدیها در این مورد ضعف دارند.
برخلاف السیدی، در پلاسما نور پسزمینه وجود ندارد و هر سلول خود نور مورد نیاز را تولید میکند. بنابراین تنها با خاموش کردن سلول مربوطه میتوان به سطح مناسبی از رنگ مشکی رسید. بهخاطر همین موضوع کنتراست تصویر (درجه اختلاف میان تاریکترین و روشنترین رنگ) در پلاسما بسیار بیشتر از السیدی است و از این جهت پلاسما برنده است.
در السیدی از یک منبع نوری جداگانه برای ایجاد نور استفاده میشود که میتوان میزان نور آن را به سادگی با توجه به محیطی که تلویزیون در آن قرار دارد، کم یا زیاد کرد. در صورتی که در پلاسما هر سلول نور مورد نیاز خود را تولید میکند. به همین خاطر در محیطهای پرنور و در فضای آزاد ممکن است دیدن تصاویر تلویزیونهای پلاسما اندکی سختتر باشد. به همین جهت اکثرا از السیدی به عنوان تلویزیونهای تبلیغاتی یا در محیطهای پر نور استفاده میکنند.
یکی از نکاتی که سازندگان السیدی تبلیغ میکنند، طول عمر آنها است که تا حدود شصتهزار ساعت کار میکند. در واقع طول عمر السیدی مدت زمانی است که میزان نور پسزمینه آنها به نصف کاهش پیدا کند. در پلاسما به خاطر اینکه وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این کار از طریق فسفرهای داخل آن صورت میگیرد، نیمهعمر پلاسما را مدت زمانی در نظر میگیرند که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند.
در مدلهای جدید پلاسما هم سازندگان معمولا طول عمر ۶۰هزار ساعت را تبلیغ میکنند.
ارسال نظر