یانگانگ هوآنگ‌، محقق ارشد این گروه تحقیقاتی‌ ‌می‌گوید که این روبات قادر است با سرعت متوسط نصف طول بدن خود در ثانیه راه برود. اما نکته جالب در خصوص این روبات‌، نحوه حرکت آن است‎؛ به این معنی که محققان به جای تعبیه وسایل الکترونیکی کوچک‌، از یک ماده آلیاژی حافظه‌دار در این روبات استفاده کرده‌اند که در اثر حرارت تغییر شکل ‌می‌دهد. در این روش، ‌می‌توان با استفاده از یک لیزر دقیق، قسمت‌های خاصی از روبات را گرم کرد تا شکل آن تغییر کند. یک پوشش شیشه‌ای نازک نیز به خنک شدن قطعات کمک ‌می‌کند و امکان بازگشت به حالت اولیه را برای این قسمت‌ها فراهم ‌می‌کند.

با بهره‌گیری از این شیوه، این روبات کوچک ‌می‌تواند بدون نیروی الکتریکی و هیدرولیکی حرکت کند و ‌می‌توان از راه دور آن را کنترل کرد. جان راجرز، پژوهشگر حوزه مواد در دانشگاه نورث‌وسترن ‌می‌گوید: از آنجا‌ که این ساختارها بسیار کوچک هستند‌، سرعت خنک شدن نیز در آنها بالاست. این دانشمند ادامه داد که کاهش اندازه روبات‌ها به آنها اجازه ‌می‌دهد تا سریع‌تر حرکت کنند.

کاربردهای مختلفی برای این روبات کوچک عنوان شده؛ همان‌طور که راجرز ‌می‌گوید ‌می‌توان از این روبات‌ها به عنوان ابزاری برای تعمیر یا مونتاژ سازه‌ها یا ماشین‌های کوچک در صنعت یا به عنوان دستیار جراحی برای رفع گرفتگی عروق و همچنین جلوگیری از خونریزی داخلی و از بین بردن تومورهای سرطانی بهره برد. این روبات فعلا در مرحله تست قرار دارد و احتمالا با تغییراتی در جهت بهبود عملکرد آن همراه خواهد شد. یافته‌های محققان دانشگاه نورث‌وسترن در مجله Science Robotics منتشر شده است.