این میکرو روبات‌‌‌ها به گونه‌‌‌ای طراحی شده‌‌‌اند که از طریق خاصیت مغناطیسی حرکت می‌کنند و تنها در شرایطی که در محیط اسیدی قرار گیرند، داروها را حول تومور سرطانی آزاد می‌کنند. محققان این میکرو روبات‌‌‌ها را با استفاده از چاپگرهای سه‌‌‌بعدی هیدروژل در اشکال مختلفی همچون ماهی،‌ خرچنگ و پروانه تولید کرده‌‌‌اند که قادرند محموله‌های دارو را به نقاط مد‌نظر محققان برسانند. همچنین با تغییر میزان تراکم برخی از قسمت‌‌‌های این میکروروبات‌‌‌ها همانند پنجه‌های خرچنگ‌، این امکان برای این انتقال‌‌‌دهنده دارو فراهم شده تا در مواقع تغییر شرایط اسیدی بتواند محل خروج دارو را باز و بسته کند.

طبق گفته محققان، زمانی که این روبات‌‌‌ها در نانوذرات اکسید‌آهن قرار می‌‌‌گیرند، خاصیت مغناطیسی به خود گرفته و همین امر به آنها کمک می‌کند تا به سمت سلول‌‌‌های هدف حرکت کنند. این روبات‌‌‌ها پس از رسیدن به نقطه موردنظر نیز قادر خواهند بود به‌صورت خودکار‌، محموله دارویی خود را با توجه به تغییر میزان PH آزاد کنند.

محققان در تست‌‌‌های آزمایشگاهی توانستند یک ماهی میکرو روبات را با کمک آهن‌ربا در خلال رگ‌‌‌های خونی حرکت دهند و آن را به سمت شاخه‌‌‌ای از سلول‌‌‌های سرطانی هدایت کنند. در یکی از این تست‌‌‌ها، محققان پس از ایجاد یک شرایط اسیدی، مشاهده کردند که این ماهی میکرو روبات‌، دهان خود را باز و دارو را درمحل موردنظر رها کرد که باعث کشته‌شدن سلول‌‌‌های سرطانی شد.

اگرچه دیگر محققان پیشتر موفق به تولید میکرو روبات‌‌هایی با قابلیت‌‌‌های حرکتی مختلف شده‌‌‌اند، اما این دستاورد جدید می‌تواند ما را نسبت به مقابله با سلول‌‌‌های سرطانی امیدوارتر کند چرا‌که از قابلیت رهاسازی خودکار داروها در مناطق مدنظر برخوردارند که ویژگی قابل‌‌‌توجهی محسوب می‌شود. البته هنوز این میکرو روبات‌‌‌ها به‌طور کامل توسعه نیافته‌‌‌اند و به گفته محققان باید تغییراتی در ابعاد آنها اعمال و کوچک‌تر شوند. همچنین باید راهکاری برای ردیابی حرکت آنها در بدن نیز اندیشیده شود.