عدم‌پذیرش اینترنت با تعدادی از متغیرهای جمعیت‌‌شناسی مرتبط است، اما این متغیرها به‌‌شدت به سن ارتباط دارد، در عین حال بر اساس گزارش نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو، آمریکایی‌‌های مسن‌‌تر همچنان یکی از گروه‌‌هایی هستند که کمترین میزان استفاده از اینترنت را دارند. امروزه، گزارش می‌شود که ۲۵‌درصد از بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر، هرگز آنلاین نمی‌‌شوند، درحالی‌که بزرگسالان کمتر از ۶۵ سال، سهم بسیار کمتری از این آمار دارند. میزان تحصیلات و درآمد خانوار نیز متغیر‌هایی از احتمال آفلاین بودن افراد است. حدود ۱۴‌درصد از بزرگسالان با تحصیلات دبیرستانی یا کمتر از اینترنت استفاده نمی‌کنند، اما این سهم با افزایش سطح تحصیلات کاهش می‌‌یابد. بزرگسالانی که در خانوار‌هایی با درآمد کمتر از ۳۰ هزار دلار در سال زندگی می‌کنند، بسیار بیشتر از کسانی که درآمد سالانه خانواده آنها ۷۵ هزار دلار یا بیشتر است، احتمال دارد که از اینترنت استفاده نکنند و این میزان، ۱۴‌درصد در مقابل یک‌درصد است. در مقابل، هیچ تفاوت آماری معنی‌‌داری در استفاده از اینترنت بر اساس جنسیت، نژاد و قومیت یا نوع جامعه وجود ندارد.

با وجود اینکه برخی گروه‌ها به‌طور مداوم نرخ پذیرش اینترنت پایین‌تری دارند، اکثریت قریب به‌اتفاق آمریکایی‌‌ها اکنون آنلاین هستند، زیرا برنامه‌های دولتی و خدمات اجتماعی در حال انجام، مناطق محروم را به پذیرش اینترنت تشویق می‌کند. با گذشت زمان، جمعیت آفلاین این کشور در حال کاهش است و برای برخی گروه‌ها این تغییرات به‌‌ویژه چشمگیر بوده است. به‌عنوان مثال، ۸۶‌درصد از بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر در سال ۲۰۰۰ آنلاین نبودند و امروز این رقم تنها به یک‌‌چهارم کاهش یافته است. سهم بزرگسالان آفلاین ۵۰ تا ۶۴ ساله از سال‌۲۰۱۹، هشت‌درصد کاهش یافته و از ۱۲‌درصد به ۴‌درصد رسیده است. سهم بزرگسالان سیاهپوست و اسپانیایی‌‌تبار آفلاین نیز طی این دوره به میزان قابل‌‌توجهی کاهش یافته و از ۱۵‌درصد به ۹‌درصد میان سیاهپوستان و از ۱۴‌درصد به ۵‌درصد در میان افرادی که اسپانیایی‌‌تبار هستند، رسیده است.