در ساخت این محصول از بخش‌‌‌های سیلیکونی و میکروپمپ‌‌‌ها برای رساندن پنج‌ماده شیمیایی مختلف به سطح پوست افراد استفاده شده است. به گفته محققان، این پنج حس را می‌توان با استفاده از مواد شیمیایی ایجاد کرد؛ به‌طوری که از منتول برای ایجاد اثر خنک‌‌‌کنندگی و سرما استفاده می‌شود و می‌تواند برای یک‌روز سرد زمستانی در یک بازی واقعیت مجازی کاربردی باشد.

ماده شیمیایی دوم، کپسایسین نام دارد که اغلب در غذاهای تند استفاده می‌شود و می‌تواند در فرد احساس گرما ایجاد کند. حس مورمور شدن از طریق ماده شیمیایی سانشول به فرد القا می‌شود و لیدوکائین نیز می‌تواند به‌عنوان یک بی‌‌‌حس‌کننده موضعی مورد استفاده قرار گیرد. شاید لیدوکائین کمی‌‌‌نگران‌‌‌کننده به نظر برسد، اما به‌‌‌اندازه آخرین ماده شیمیایی، یعنی سینامالدئید، نگران‌‌‌کننده نیست. این ماده حس سوزش را روی پوست ایجاد می‌کند و می‌تواند در موقعیت‌‌‌هایی مانند زمانی که کاربر در بازی دچار سوختگی می‌شود، مورد استفاده قرار گیرد. در ظاهر تمامی ‌‌‌این مواد شیمیایی بی‌‌‌خطر هستند و بعید به نظر می‌رسد با اندک تماسی که این مواد با پوست برقرار می‌کنند، عوارض و آسیب‌‌‌هایی ظاهر شود. به گفته محققان، می‌توان این دستگاه‌‌‌ها را روی قسمت‌‌‌های مختلف پوست، از جمله روی گونه‌‌‌ها برای شبیه‌‌‌سازی محیط‌‌‌های گرم و سرد استفاده کرد.