محمدحسین سجادی نیری در چهل و پنجمین جلسه از سلسله نشست‌های نقد و اندیشه با موضوع «تاثیر کرونا بر کسب‌وکارهای نوپا» با تاکید بر اینکه بحران کرونا نشان داد که بحث آمادگی یک کسب‌وکار بسیار جدی است و بزرگ شدن استارت‌آپ براساس برنامه‌ریزی موسسان آن نیست، تصریح کرد: ممکن است شرایطی به‌وجود بیاید که در برنامه مالی استارت‌آپ نبوده، قبلا برای آن منابع جذب نشده و برای آن در وجه زیرساخت‌های فناورانه فکر نشده و اتفاقا این ‌یک فرصت است که باید به آن توجه شود. کرونا باعث شد به بخش اتفاقات پیش‌بینی‌نشده کسب‌وکارها توجه بیشتری داشته باشیم و بدانیم که شرایط پیش‌بینی‌نشده تهدید نیست، بلکه گاهی برای کسب‌وکارها فرصت است. دبیر ستاد توسعه فناوری‌های نرم و هویت‌ساز معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری با اشاره به اینکه هنوز هم کسب‌وکارهای نوپا در ایران با پنج مشکل اصلی سروکار دارند که من آن را «بمب‌من» می‌نامم گفت: یکی از دغدغه‌ها قوانین مرتبط با بیمه و تامین‌اجتماعی است (ب اول کلمه بمب). مشکل دوم، بحث مالیات و نگاه سنتی سازمان امور مالیاتی به استارت‌آپ‌ها است (م وسط کلمه بمب) و مشکل سوم تامین مالی این بنگاه‌ها است (ب آخر کلمه بمب). وی افزود: دغدغه جدی دیگر دریافت مجوزها برای کسب‌وکارها است. دولت در کشور ما اصرار دارد قیم‌مآبانه با کسب‌وکارها برخورد کند، اگر دولت با آنها کاری نداشته باشد راه خود را پیدا می‌کنند. مشکل آخر این کسب‌وکارها کیفیت پایین نیروی انسانی است که مجموع اینها واژه «بمب من» را به‌وجود می‌آورد. سجادی نیری با اشاره به اینکه برای نیروی کیفی دارای مهارت همیشه بازار کار وجود دارد، ادامه داد: ما در حوزه نیروی انسانی کیفی فقیر هستیم و احتیاج داریم تا در عرصه‌های آموزش و فرهنگ خانواده‌ها به مدرک‌گرایی بازنگری کنیم.