بیزینس اینسایدر بررسی می‌کند

مهم‌ترین محصولات ناموفق گوگل

دنیای‌اقتصاد : وقتی شرکتی مشتاقانه سعی می‌کند تمام ایده‌هایش را به واقعیت تبدیل کند، احتمال شکست هم وجود خواهد داشت. این همان تجربه‌ای است که بسیاری از شرکت‌های تکنولوژی داشته‌اند. گوگل هم یکی از این شرکت‌هاست که با هیجان و اشتیاق سعی کرده ایده‌های متنوع و جالبش را به محصولاتی کاربردی تبدیل کند و البته در بعضی از آنها هم ناموفق بوده است. در همین راستا مجله آنلاین بیزینس اینسایدر به تازگی به بررسی و معرفی ناموفق‌ترین محصولات گوگل پرداخته است که در اینجا با آنها آشنا می‌شویم.

Google Wave: این محصول را مهندسان طراح سرویس نقشه گوگل طراحی کردند و در واقع مفهوم جدیدی از ایمیل را ارائه می‌کرد. Wave که در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ فعال بود، به کاربران اجازه می‌داد علاوه بر اسناد، عکس و ویدئو را هم ارسال کنند. اما کاربران مشتاق این سرویس، خیلی زود به خاطر ساختار پیچیده آن گیج و سردرگم شدند.

 

Nexus Q: یک دستگاه پلیر که امکان پخش مستقیم از یوتیوب و گوگل موزیک را روی تلویزیون فراهم می‌کرد و البته هرگز ساخته نشد و به دست کاربران نرسید. شاید این محصول را بتوان اولین نسل از محصولاتی مانند کروم کست، Roku و Amazon Fire TV دانست که این روزها حسابی پرطرفدار شده‌اند. این دستگاه اولین بار در کنفرانس سال ۲۰۱۲ شرکت گوگل رونمایی شد و قرار شد با قیمت ۲۹۹ دلار روانه بازار شود، اما گوگل تصمیم گرفت قبل از عرضه عمومی تولید آن را متوقف کند.

 

Google Glass: عینک گوگل شاید خیلی جلوتر از زمان خودش بود و مانند گوگل هنگ اوت، اطلاعات دیجیتالی مختلفی را به دنیای واقعی می‌آورد. هر چند عینک گوگل با قیمتی گران و برابر 1500 دلار، مشکلات مختلف نرم‌افزاری و طراحی ظاهری نه‌چندان جذابی داشت. تا جایی که بعضی رسانه‌ها آن را محصولی غیرضروری دانستند. در سال 2015 فروش اولین نسل از عینک‌های گوگل پایان یافت و این شرکت قرار است نسخه تجاری آن را به زودی عرضه کند.

Dodgeball: داج بال سرویسی است که به کاربران اجازه می‌دهد با استفاده از پیام متنی در مکان‌های مختلف اعلام حضور کنند. گوگل این سرویس را در سال 2005 خرید و موسسان آن یعنی «الکس رینرت» و «دنیس کرولی» در آوریل سال 2007 گوگل را به دنبال مشکلاتی با این شرکت، ترک کردند.  آنها معتقد بودند که گوگل توجه لازم را به این سرویس نکرده است. در نهایت کرولی از گوگل رفت و در سال 2009 شرکت معروف Foursquare را تاسیس کرد. سرویس داج بال هم درست در همان سال متوقف شد.

 

Knol: این محصول در واقع پاسخ گوگل به ویکی پدیا بود و حتی لوگوی آن هم با همان فونت طراحی شده بود. Knol عبارتی بود که گوگل به معنی «بخش آگاهی و دانش» ابداع کرده و قرار بود مقالات نوشته شده توسط کاربران درباره موضوعات مختلف را در خودش جای دهد. اما به دنبال کمبود فعالیت کاربران و مقالات‌شان که در واقع محتوای اصلی این سرویس بودند، Knol شکست خورد و در سال ۲۰۱۲ از کار افتاد.

Google Lively: این سرویس که در واقع یک دنیای مجازی مبتنی بر وب و شبیه به بازی Second Life بود، در جولای سال ۲۰۰۸ معرفی و در ماه دسامبر همان سال متوقف شد. نیویورک تایمز این سرویس را یک روش کارتونی برای صحبت در اتاق‌های چت معرفی کرده بود. گوگل بعد از چهار ماه و نیم تصمیم گرفت این سرویس را تعطیل کرده و بیشتر روی فعالیت‌های اصلی مانند جست‌وجو و تبلیغات آنلاین تمرکز کند.

 

Google Buzz: ترکیبی از یک شبکه اجتماعی و پیام‌رسان بود و به کاربرانش امکان به اشتراک‌گذاری لینک، عکس، ویدئو و پیام را می‌داد. همه اینها در بدنه جی‌میل اتفاق می‌افتاد و سازماندهی می‌شد. گوگل این سرویس را به‌صورت پیش‌فرض برای کاربران جی‌میل ارائه کرده بود. در نهایت به دنبال شکایت‌های قانونی در موارد نقض حریم خصوصی، گوگل این سرویس را بعد از ۱۸ ماه از زمان معرفی‌اش، تعطیل کرد.

Google X: رابط جایگزینی برای صفحه جست‌وجوی گوگل که به کاربران اجازه می‌داد بر اساس دسته‌بندی‌هایی مانند گروه‌ها، مکان‌ها و تصاویر، جست‌وجوی دقیق‌تری داشته باشند. این طراحی شباهت زیادی به داشبورد سیستم عامل مک اپل داشت. هر چند این سرویس تنها یک روز عمر کرد، اما اسم آن امروز روی بازوی تحقیقاتی گوگل برای پروژه‌های فضایی گذاشته شده است.

 

Google Answers: این سرویس به جای جست‌وجوی گوگل، به سوالات کاربران پاسخ می‌داد و هزینه اندکی هم از آنها می‌گرفت. این پلت‌فرم برای محققان طراحی شده بود تا از هر جایی بتوانند با پاسخ به سوالات افراد بین 2 تا 200 دلار از آنها دریافت کنند. این سرویس که در سال 2002 معرفی شده بود، به دنبال کمبود کاربران در سال 2006 تعطیل شد.

Google Health: این سرویس که در سال 2008 معرفی شد، به کاربران این امکان را می‌داد تا اطلاعات سلامتی خود را در این سیستم وارد کنند و هدف از آن ایجاد یک پرونده سلامتی واحد و جامع برای هر کاربر بود تا در مواقع لزوم در اختیار پزشکان، پرستاران یا دیگر مراکز خدماتی و درمانی قرار بگیرد. دغدغه‌های مربوط به حفظ حریم شخصی از یک طرف و رقابت جدی با محصولات شرکت‌هایی مانند مایکروسافت از طرفی دیگر، باعث شدند تا گوگل این سرویس را در سال ۲۰۱۲ تعطیل کند.