سیاست دستوری؛ گره صنایع لبنی
در حال‌حاضر مشکل اصلی واحدهای صنعت لبنیات چیست؟
قیمت‌گذاری دستوری. کنترل قیمت‌ها از جانب دولت بدون در نظر گرفتن هزینه‌های شیر‌خام و بسته‌بندی و به‌طور کلی هزینه‌های تولید، تاثیر مخربی بر جذابیت سرمایه‌گذاری صنعت لبنیات ایران داشته است. به‌دنبال افزایش قیمت خوراک دام ناشی از افزایش قیمت ارز طی سال‌های اخیر و نابسامانی در بازار نهاده‌های دامی قیمت شیر‌خام که مهم‌ترین ماده اولیه مورد‌استفاده شرکت‌های لبنی است، افزایش چشمگیری پیدا کرده و باعث شده تا دامداران و شیر را با قیمت بیشتری نسبت به سال‌های گذشته به‌دست شرکت‌های لبنی برسانند.
در صورت آزادسازی نرخ محصولات لبنی، قیمت‌ها چه روندی را طی خواهند کرد؟
تجربه جهانی از حذف قیمت‌گذاری دستوری مسیری روشن برای تصمیم‌گیری در این رابطه را پیش‌روی سیاست‌گذاران قرار داده‌است. ارزیابی‌های موسسه مطالعاتی آمریکایی هوور نشان می‌دهد هرجا که سرکوب قیمت اعمال نشده باشد، قیمت پس از یک‌دوره صعودی به شرایط طبیعی بازمی‌گردد. در واقع تنها راه دستیابی مطلوب به کالا و خدمات، کشف قیمت آن در بازار است؛ اتفاقی که شاید در کوتاه‌مدت به مصرف‌کنندگان فشار وارد کند؛ اما سریع‌ترین راه برای رسیدن به تعادل در سطح بازار است.
در صورت ادامه سیاست دستوری، آینده صنعت لبنیات را چگونه می‌بینید؟
در صورت ادامه‌داشتن بی‌ثباتی‌ها در اجرای سیاست‌های حمایتی و تعیین نادرست قیمت این محصولات، سرانه تولید با نوسانات نامطلوبی مواجه خواهد شد کما اینکه در شرایط کنونی نیز گزارش‌ها از تاثیر نوسانات قیمتی بر سرانه مصرف لبنیات در کشور حکایت دارد. در حال‌حاضر با وجود غیرفعال بودن ۴۰درصد ظرفیت صنعت لبنیات کشور، به‌طور مستقیم حدود ۱۲۰ هزار نفر و به‌طور غیرمستقیم حدود ۴۵۰ هزار نفر و در کل زنجیره بیش از ۲میلیون نفر مشغول به فعالیت هستند که در صورت فعال‌سازی ظرفیت خالی واحدهای تولیدی می‌توان اشتغال فراوانی را ایجاد کرد.
