کارخانه‌‌ای متروکه در محدوده شهر باستانی ری، ۳۸سال پیش خاموش شد تا گردوغبار آن آسیبی به مردم شهر نرساند؛ اما به‌خاطر بی‌‌مهری مسوولان، در جوار آثاری چون تپه باستانی دژ رشکان، برج طغرل، باروی تاریخی شهرری، چشمه علی و گورستان تاریخی ابن‌بابویه غبار فراموشی گرفت. کارخانه سیمان ری، سال۱۳۱۳ در اطراف کوه سرسره و بی‌بی شهربانو، به‌عنوان نخستین خط تولید سیمان کشور و از قدیمی‌‌ترین کارخانه‌های ایران در زمینی به وسعت حدود ۹۰هزار مترمربع آغاز به‌کار کرد. این کارخانه پس از پنجاه سال فعالیت، به دلایلی از جمله توسعه شهر تهران و انتشار آلودگی این کارخانه، در اسفند ماه ۱۳۶۲ تعطیل شد. اولین کارخانه سیمان کشور سال۱۳۹۷ در فهرست آثار ملی قرار گرفت و نامِ «میراث صنعتی تهران» به خود گرفت. قرارگیری این کارخانه به‌عنوان یک میراث صنعتی ارزشمند در محدوده آثار تاریخی، موجب شده است که این عرصه به موقعیتی مناسب برای رشد اقتصادی کشور به شمار آید و در همین راستا اسفندماه سال۱۳۹۹، مصوبه شهرداری تهران مبنی بر تبدیل کارخانه سیمان ری به موزه صنعت، از هیات دولت اخذ شد.
این کارخانه که توسط متصرفان غیرقانونی اشغال و آسیب‌‌هایی نیز به بنا وارد شده بود، پس از سیر مراحل قانونی و با اخذ مجوز قضایی رفع تصرف شد و با واگذاری این عرصه به شهرداری منطقه ۲۰ و سازمان نوسازی شهر تهران، در سال۱۴۰۰ اقدامات اولیه برای تبدیل آن به موزه صنعت آغاز شد. علی اکبری، مدیرعامل سابق سازمان نوسازی شهرداری تهران در گفت‌وگو با «فارس» گفته است: کارخانه سیمان شهر ری بعد از تعطیلی از سال۱۳۶۲، به حال خود رها و دخل و تصرف در آن، موجب آسیب به این بنا شده بود. به گفته وی طی مشورت با متخصصان راه‌‌اندازی موزه، ساختمان دیزل ژنراتور، برای موزه سیمان در نظر گرفته و برنامه‌‌ای راهبردی برای تبدیل این عرصه به یک مجموعه فرهنگی، اجتماعی و گردشگری، تدوین شده است؛ اما شهرداری تهران به تنهایی قادر به انجام این کار نیست و نیاز به منابع مختلف از نهاد‌‌های عمومی و خصوصی دارد.
