ماری آیوی برکس فعال محیط زیست آمریکایی
بدینترتیب بیشتر وقت وی صرف نگهداری از فرزندش میشد. هنگام فعالیتهای داوطلبانه اجتماعی بود که خانم برکس با بلانچ ایوانز دین، یک فعال اجتماعی و گیاهشناس خودآموخته آشنا شد. از ایوانز دین به عنوان «مادر حیات وحش آلاباما» یاد میشد زیرا وی در تغییر سیاستهای زیست محیطی ایالت آلاباما نقش برجستهای ایفا کرده بود. در دهه ۶۰ برکس و سایر اعضای انجمن اودبان بیرمنگام به این نتیجه رسیدند که باید به سیاستهای زیستمحیطی آلاباما کمک کنند و در این راستا باید یک سازمان غیرانتفاعی مجزا از دولت تاسیس میشد. در ۱۹۶۷ بنیاد نیکداشت زیستبوم آلاباما تاسیس و نخستین نشست آن در خانه شخصی برکس برگزار شد. نخستین فعالیت رسمی این نهاد نجات دیزمالز کانین: ( Dismals Canyon ) بود؛ یک پارک طبیعی در فرانکلین کانتی که محل زندگی دیزمالیتها بود. دیزمالیتها گونهای نادر از کرمهای شبتاب هستند که غذا و جفت خود را از طریق رهاسازی نور سبز درخشان جذب میکنند. انجمن نیکداشت خواهان توقف خرید این پارک از سوی کمپانیهای تجاری شد و از سازمان حفاظت از طبیعت کمک خواست در نهایت این پروژه متوقف شد. انجمن مزبور اکنون با نام شورای زیست بوم آلاباما فعالیت میکند.
نجات حیاتوحش سیپسی
در قانون حیات وحش ۱۹۶۴، مساله تهدید جنگلهای طبیعی آمریکا طرح شد. در این دوران، از جنگلها به وفور برای تهیه الوار استفاده میشد. در ۱۹۶۹ انجمن نیکداشت برای ایجاد نظارت بر بریدن درختان در قدیمیترین جنگل ملی آلاباما یعنی جنگل ملی بانک هد تلاش کرد. این گروه شروع به مطالعات میدانی برای جلب حمایت جنگلبانی آلاباما کرد. نخستین پیروزی آنها به تعویق افتادن قطع درختان و ساخت جاده به مدت یک سال بود. اما آنان راه درازی تا ثبت این جنگل در سیستم ملی حفاظت از حیات وحش در پیش داشتند. پس از سالها ایدهپردازی و همکاری با سیاستمداران آلابامایی، در نهایت خانم برکس به کنگره رفت و در راستای حفاظت از ۱۲هزار هکتار زمین در حیات وحش سیپسی سخنرانی کرد حال آنکه کنگره تنها پیشنهاد حفاظت از ۹۴۰۰ هکتار را داده بود. تلاشهای برکس در نهایت به تصویب قانون حیات وحش شرق در ۱۹۷۴ منجر شد. در ژانویه ۱۹۷۵ قانون حفاظت از طبیعت سیپسی به امضا رسید. برکس در فوریه ۲۰۰۷ درگذشت اما در راستای حفاظت از طبیعت و زیست بوم تا زمان مرگش کوشید. در سال ۲۰۱۰ وی به تالار مشاهیر زنان آلاباما راه یافت.